Διάλογος με μαντινάδες στο καφενείο

Τις παρακάτω δύο μαντινάδες μού τις διηγήθηκε ο κύριος Μανόλης Μαθιουδάκης, στις 28-5-2025.
Πρόκειται για μαντινάδες-διάλογο μεταξύ δύο θαμώνων καφενείου, ενός νέου και ενός ηλικιωμένου άντρα.

Αφού κάθονταν πολλή ώρα στο καφενείο, μαζί με άλλους συγχωριανούς τους, και αντάλλασσαν στιχομυθίες με μαντινάδες, ο νέος παρατήρησε πως, όταν περνούσε κάποια γυναίκα —και ιδιαίτερα νέα— ο γέρος την εξάνοιγε καλά-καλά.

Έτσι, λοιπόν, λέει την εξής μαντινάδα:

Πάντα το γεροντόβουϊδο, στη πρασινάδα αράσει,
δόντια δεν έχει να μασεί, μα σκιάς αναχαράσει.

Μόλις ακούει ο γέρος τη μαντινάδα του νέου, καταλαβαίνει πως είναι για αυτόν και πρέπει να απαντήσει. Και λέει την εξής μαντινάδα:

Δόντια δεν έχει να μασεί, μα γλύφει το χορτάρι,
κι ό,τι πομένει του βουγιού, το τρώει το μουσκάρι.

Ο καθείς ό,τι κατάλαβε, κατάλαβε.