Εμμανουήλ Ασπραδάκης 1888-1915

 Γεννήθηκε στην Ιεράπετρα το (1888) από τους Γιάννη και Άννα Ασπραδάκη. Η παλικαριά του ήταν υποδειγματική. Η πυρπόληση του σπιτιού τους και της φάμπρικας τους, τους ανάγκασε να μετοική­σουν στην Πρίνα. Μετά την επιστροφή τους, το μίσος του εναντίον των Τούρκων δεν είχε σβήσει και ο αγώνας του ήταν ασυμβίβαστος. Είναι πια η εποχή που ο οπλαρχηγός Παύλος Γύπαρης συγκρότησε σώμα Κρητών εθελοντών, στο οποίο κατατάχθηκε. Έφθασαν στην Κορυτσά το (1913) με σκοπό να εκκαθαρίσουν τη Β. Ήπειρο από τα εναπομείναντα, μετά τους νικηφόρους Βαλκανικούς πολέμους, τουρκαλβανικά στοιχεία. Στην Αθήνα η βασίλισσα Όλγα τού δώρισε χρυσό μαχαίρι και ανακηρύχθηκε “οπλαρχηγός Κρήτης” για την προσφορά του στην πατρίδα.

Στον Α’ Παγκόσμιο πόλεμο το στρατιωτικό σώμα του Γύπαρη τάσ­σεται στο πλευρό των συμμαχικών στρατευμάτων της Αντάντ. Στα Δαρδανέλλια, στον κόλπο του Ξηρού, ο Ασπραδάκης προσπάθησε να σώσει έξι Γάλλους αξιωματικούς από τα χέρια των Τούρκων.

Αφού τους επιβίβασε σε μια λέμβο και ανοιγόταν στο πέλαγος, ένας απ’αυτούς έπεσε στη θάλασσα. Ο Ασπραδάκης κολύμπησε να τον σώσει. Μια τούρκικη οβίδα όμως τους σκότωσε όλους (Ιούλιος του 1915). Η γαλλική κυβέρνηση για τις υπηρεσίες του έδωσε στη μητέρα του τιμητική σύνταξη.

Το όνομα του Εμμανουήλ Ασπραδάκη δόθηκε σε οδό της Ιεράπετρας.

Οι πληροφορίες αντλήθηκαν από το βιβλίο: Τα Οδωνυμικά της Ιεράπετρας, του Νίκου Γ.Τζώρτζη 1997