Το Λιοντάρι των Αρχανών
Το λιοντάρι των Αρχανών
Το λιοντάρι των Αρχανών βρίσκεται μέσα στο Αρχανιώτικο φαράγγι, θα το συναντήσετε στην αριστερή πλευρά όπως κατεβαίνετε προς τον Άη Γιάννη τον Μυριστή, πρόκειται για την μία από τις δύο μυθικές πέτρες των Αρχανών, η πρώτη δεν υπάρχει πια και θα σας μιλήσω για αυτή παρακάτω.
Θυμάμαι τον πατέρα μου καθώς περνούσαμε με την τρίκυκλη μηχανή να μου λέει: κοίτα το λιοντάρι, εγώ σήκωνα τα μάτια και έβλεπα έναν βράχο ο όποιος έμοιαζε καταπληκτικά με αγέρωχο κεφάλι λιονταριού να ξεπροβάλει από τη βραχώδη πλαγιά λίγα μέτρα πάνω από τον δρόμο.
Είναι ένα θαύμα της φύσης αυτή η ομοιότητα του βράχου με κεφάλι αγέρωχου λιονταριού με την βοήθεια και της ανθρώπινης φαντασίας. Λίγο πιο παλιά, ήταν σημείο προσδιορισμού της περιοχής, δεν έλεγαν λίγο πιο κάτω από την παράδεισο, αλλά στο λιοντάρι. Αυτό το λιοντάρι όμως με τον καιρό ξεχάστηκε. Αυτό συνέβη για ένα δύο λόγους: θυμάμαι στα μέσα της δεκαετίας του 1980, την πλαγιά να έχει μόνο μερικούς θάμνους, αστιβίδες, αχινοποδια και άλλα αγκαθωτά φυτά, συχνά λίγο παλαιότερα αυτά τα φυτά τα χρησιμοποιούσαν για προσάναμμα, έτσι οι άνθρωποι τα έκοβαν για οικιακή χρήση, αυτό είχε ως αποτέλεσμα το τοπίο να παραμένει σχετικά γυμνό και αυτή η γύμνια να αναδεικνύει τους βράχους. Εδώ και αρκετά χρόνια όμως που οι συνθήκες ζωής έχουν αλλάξει άρδην, φυτά και κλαδιά δέντρων έχουν κρύψει το λιοντάρι από τους διαβάτες του φαραγγιού. Αν υπολογίσουμε ότι όσοι περνούν το φαράγγι οδηγώντας έχουν τεταμένη την προσοχή τους στον στενό δρόμο, αλλά και στο πανέμορφο φυσικό τοπίο που έχουν μπροστά τους, κάπως έτσι δεν προσέχει σχεδόν κανείς σήμερα το υπερήφανο λιοντάρι του φαραγγιού των Αρχανών.
Το λιοντάρι όμως στέκεται εκεί, θα στέκεται εκεί και σίγουρα κάποια μέρα θα απολαμβάνει την προσοχή και τον θαυμασμό των περιπατητών.
Η Αμάδα του Σαραντάπηχου
Αισθάνομαι ως χρέος τιμής να κάνω και μία αναφορά στην πρώτη μυθική πέτρα των Αρχανών, την Αμάδα του Σαραντάπηχου. Αυτή ήταν ένας τεράστιος μακρόστενος βράχος 25 περίπου μέτρων μήκος πάνω από τον δρόμο που διασχίζει το φαράγγι, στην ίδια πλευρά και λίγο πιο κάτω από το λιοντάρι. Ήταν ένας βράχος που θα έπρεπε να ζύγιζε πολλούς τόνους, στο σημείο όπου βρίσκονταν δεν υπήρχε κάποιο εμφανές σημείο που να φαίνεται ότι από εκεί αποκολλήθηκε αυτός ο μεγάλος μακρόστενος βρόχος, αυτό το είχαν παρατηρήσει οι Αρχανιώτες και για αυτό έλεγαν ότι: κάποτε που ζούσαν οι Σαραντάπηχοι στην περιοχή, θύμωσε ένας και από τα νεύρα του σήκωσε αυτή την τεράστια πέτρα από το γειτονικό βουνό τον Γιούχτα και την πέταξε εκεί όπου βρίσκονταν για χιλιάδες χρόνια. Κάποια στιγμή αρχές της δεκαετίας του 1990, ο βράχος αυτός κρίθηκε επικίνδυνος για την ασφάλεια των περαστικών και απομακρύνθηκε από το σημείο αφού πρώτα τεμαχίστηκε.
Σχετικές παρουσιάσεις:
Η πορεία του Συνεταιρισμού Αρχανών από την ίδρυση του μέχρι τις μέρες μας
Η συμμετοχή των γυναικών στον αγώνα του 1897 στις Αρχάνες
Το ιστορικό του Ηρώου των Αρχανών
Η αρχαιολογία στις Αρχάνες τον 20ο αιώνα, από τον Γιάννη Σακελλαράκη.
Ο ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΤΡΥΦΙΤΣΟΣ ΚΙ ΟΙ ΑΡΧΑΝΕΣ
Ο βιολογικός καθαρισμός των Αρχανών
ΧΑΡΙΔΗΜΟΣ ΧΑΙΡΕΤΗΣ Ο ΤΡΑΓΙΚΟΣ ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΑΡΧΑΝΩΝ (1885-1897)
Το Πανάνειο Δημοτικό Νοσοκομείο Ηρακλείου και οι Αρχάνες