ΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ

Σχεδόν όλοι οι φίλαθλοι, ξέρουν ότι το λαϊκό αθλητικό αγώνισμα, το ποδόσφαιρο, είναι αγγλικό. Όμως κάνουν λάθος. Το ποδόσφαιρο ήταν γνωστό α­πό πολύ παλιά εποχή.

Πολλούς αιώνες πριν γεννηθεί ο Χριστός τόσο οι Ιάπωνες όσο και οι Κινέζοι, έπαιζαν ένα παιχνίδι που έμοιαζε με το σημερινό ποδόσφαιρο.

Τη μπάλα που μεταχειρίζονταν ήταν από δέρμα και φουσκωμένη με αέρα και παιζόταν σε ένα τετράγωνο γήπεδο που οι διαστάσεις του ήταν 10-20 μέ­τρα. Σε κάθε γωνιά ήταν φυτεμένο ένα διαφορετικό δέντρο.

Παιζόταν από δυο ομάδες που είχε 6 παίκτες η κάθε μια. Οι ομάδες αυτές αγωνίζονταν ποιά θα περάσει πιο πολλές φορές την μπάλα ανάμεσα από τα δέντρα.

Στην Κίνα, όπως έγραψε κι ο Μάρκο Πόλο στο βιβλίο του «Οι ημέρες» το παισνίδι αυτό παιζόταν σε γήπεδο στρωμένο με χλόη και μπροστά στους αυτοκράτορες και τους αυλικούς.

Ποδόσφαιρο έπαιζαν κι οι ιθαγενείς της Κεντρικής και Νότιας Αμερικής, όπως οι Ίνκας, οι Αζτέκοι και άλλες φυλές. Για μπάλες μεταχειρίζονταν τα κε­φάλια των εχθρών τους.

To 1886 σε μια ταβέρνα του Λονδίνου, μερικοί φανατικοί φίλαθλοι καθό­ρισαν τους πρώτους κανονισμούς της «Παιδείας». Τον άλλο χρόνο, δηλαδή το 1887, όρισαν ότι κάθε «αγωνιζόμενη ομάδα» θα έχει έντεκα παίκτες: 1 τερ­ματοφύλακα, 2 μπακ, 3 χαφ και 5 κυνη­γούς. Το 1891 καθόρισαν ότι «τους α­γώνες θα διευθύνει 1 διαιτητής με 2 βοηθούς» που τους ονόμασαν λάισμαν. Το 1893 μπήκαν δίκτυα υπο­χρεωτικά στο τέρμα και το 1896 κανο­νίστηκαν οι διαστάσεις των γηπέδων, δηλαδή το μήκος και το πλάτος.

Την ίδια σχεδόν εποχή, κι οι Έλλη­νες έπαιζαν ένα τέτοιο αγώνισμα που το έλεγαν «σφαιρομαχία» και η σφαίρα λεγόταν «αρπαστόν» δηλαδή αρπάζω κι ήταν φτιαγμένη από δέρμα ζώου ή από χοντρό ύφασμα. Παιζόταν από δυο ομάδες που η κάθε μια προσπαθούσε να περάσει τη σφαίρα ανάμεσα από δυο στήλους.

Από τους Έλληνες το πήραν οι Ρωμαίοι, που τους έγινε πραγματικό πάθος και το έπαιζαν με δύναμη και βία.

Στη Γαλλία έπαιζαν ένα παιχνίδι που το έλεγαν «σούλι» που θα πει «σανδάλιο» δηλαδή παιχνίδι με τα πόδια. Μα το όνομα αυτό το πήραν οι Άγγλοι.

Το παιχνίδι της «σφαίρας» όπως το έλεγαν στη Γαλλία κατά τον 16ο αιώνα. Κάποτε, μάλιστα, ο βασιλιάς Ερρίκος ο
2ος κι ο ποιητής Ρουσάρ, έπαιζαν στην πλατεία που ήταν μπροστά στην εκκλησία του Αγίου Ευσταθίου, ποδόσφαιρο.

Στη Φλώρεντία το παιχνίδι της σφαίρας το έλεγαν παιχνίδι της «φτέρνας», παιζόταν με δυο ομάδες που η κάθε μια είχε 24 παίχτες.

Στην Αγγλία, την πήραν οι Νορμανδοί, όταν την κατέλαβαν κοντά στον 11ο αιώνα, που κι αυτοί το είχαν πάρει από τους Γάλλους, γι αυτό το έλεγαν «Γιονζ».

Τον πρώτο διωγμό, το ποδόσφαιρο, τον γνώρισε το 1314 από τον Άγγλο βασιλέα Εδουάρδο τον 2ο που το απαγόρεψε σαν βάρβαρο και επικίνδυνο για τους παίκτες κι ακόμα ότι έκαναν μεγάλη φασαρία και βρίζονταν μεταξύ τους.

Αργότερα, το 1349 με νέο διάταγμα αφέθηκε λεύτερο, γιατί θεωρήθηκε έ­να λαϊκό παιχνίδι. Απαγορεύτηκε μόνο να το παίζουν οι ευγενείς και οι κάτο­χοι τίτλου ευγενείας.

Για πολλά χρόνια, εκείνοι που έπαιζαν ποδόσφαιρο ήταν οι χαμάληδες των λιμανιών, οι εργάτες εργοστασίων και οι υπάλληλοι των μπακάληδων και των χασάπηδων. Για έναν άνθρωπο καλής ανατροφής ή και μικροαστό, εθεωρείτο προσβολή και ντροπή, όχι μόνο να παίζει ποδόσφαιρο, αλλά και να πα­ρακολουθήσει έναν τέτοιο αγώνα.

Το 1642, ο τρίτος γιος του λόρδου Ντέρμπυ, έφτιαξε μια ομάδα την «Ντέρμπυ», κι έπαιζε κι αυτός ποδόσφαιρο. Όταν τελείωσε το παιχνίδι, ο πατέρας του δεν τον δέχθηκε στο σπίτι. Του αφαίρεσε κάθε δικαίωμα τίτλου ευγενείας, τον αποκλήρωσε. Έτσι ο νέος έφυγε στην Ινδία και δεν ξαναγύρισε ποτέ στην Αγγλία.

Για την ιστορία θα αναφέρουμε πώς καθιερώθηκε το ποδόσφαιρο επίσημα στην Αγγλία, στις 28 Οκτωβρίου. Στην Αγγλία, το ποδόσφαιρο γνώρισε μεγάλες δόξες. Στο 1710, οι φοιτητές του πανεπιστημίου της Οξφόρδης, έφτια­ξαν τους κανονισμούς του παιχνιδιού, και την ονομασία κάθε ορισμού, «Φάουλ, άουτ, οφσάιτ, αράουτ» και άλ­λα ονόματα. Όρισαν τις διαστάσεις του γηπέδου, την απόσταση των τερμάτων και επίσης όρισαν ότι «το παιχνίδι αυτό παίζεται σε χορτοτάπητα».

Η πρώτη διεθνή ποδοσφαιρική συνάντηση, όπως το αναφέρει η ιστορία, έ­γινε το 1872 στη Γλασκώβη μεταξύ των εθνικών ομάδων Αγγλίας και Σκωτίας. Κι οι δυο ομάδες έπαιξαν σύμφωνα με τους κανόνες, ένα πολύ τεχνικό παιχνίδι, αλλά καμιά δεν πέτυχε «γκολ» Το αποτέλεσμα ήτανε 0-0.

Τον πρώτο αυτό αγώνα τον παρακολούθησαν 30.000 θεατές μεταξύ των οποίων και πολλοί ευγενείς και τιτλού­χοι.

Από τότε το ποδόσφαιρο έγινε το πιο αγαπητό παιχνίδι που συγκεντρώνει τον πιο φίλαθλο κόσμο.

Το παραπάνω κείμενο αντλήθηκε από ένα παλιό καζαμία αγνώστου χρονολογίας.