Πόνος στο πέλμα, συμπτώματα και θεραπεία

Πόνος στο πέλμα: συμπτώματα και θεραπεία

Θέλω να μοιραστώ την εμπειρία μου μαζί σας, με την ελπίδα να βοηθήσω όσους αντιμετωπίζουν παρόμοιο πρόβλημα και δεν βρήκαν ανακούφιση μέσω των γιατρών.

Το 2006, παρατήρησα πως, μόλις κατέβαινα από το ταξί, η καθόμουν για μερικά λεπτά σε καρέκλα η καναπέ, όταν σηκωνόμουν ένιωθα πόνο στο κέντρο της πατούσας του αριστερού μου ποδιού, ούτε στη φτέρνα, ούτε κοντά στα δάκτυλα, στο κέντρο του πέλματος. Στην αρχή ο πόνος εμφανιζόταν μόνο στα πρώτα 3-4 λεπτά του περπατήματος και μετά υποχωρούσε. Δεν έδωσα σημασία, υποθέτοντας πως ήταν κάτι παροδικό. Όμως, ο πόνος σύντομα εντάθηκε τόσο πολύ, που έπρεπε να κυκλοφορώ κουτσαίνοντας, με αλλοιωμένη την έκφραση του προσώπου μου από την ένταση του πόνου. Αυτή η εξέλιξη συνέβη μέσα σε λίγους μήνες.

Αναγκαζόμουν να κυκλοφορώ με ειδικά αθλητικά παπούτσια για να είναι όσο γίνεται πιο μαλακά. Η καθημερινότητά μου είχε γίνει βασανιστική, καθώς δεν είχα δικό μου μεταφορικό μέσο και η κατάσταση του αριστερού μου ποδιού επιδεινώνονταν συνεχώς.

Το πρόβλημα ξεκίνησε όταν ήμουν 31 ετών. Με τη μετακίνηση μου με τα πόδια να γίνεται εξαιρετικά επίπονη. Απευθύνθηκα σε δύο γνωστούς ορθοπεδικούς. Ο ένας διέγνωσε, με τη βοήθεια της ακτινογραφίας, μια φλεγμονή που θεώρησε ότι θα διορθωνόταν με εγχείρηση. Πριν την εγχείρηση, ωστόσο, μου χορήγησε αντιβιοτικά. Παρά τη λήψη τους, δεν υπήρξε αποτέλεσμα. Σκεπτόμενος το ενδεχόμενο εγχείρησης, ζήτησα δεύτερη γνώμη. Ο άλλος γιατρός μου πρότεινε ενέσεις κορτιζόνης. Ένιωσα καλύτερα για μια εβδομάδα, όμως δυστυχώς η βελτίωση ήταν προσωρινή, οπότε αποφάσισα να μην συνεχίσω με αυτήν τη θεραπεία.

Η θεραπεία

Απελπισμένος και χωρίς κάποια διέξοδο από τους γιατρούς, σκέφτηκα πως ίσως η λύση βρισκόταν στις συνήθειες μου. Παρατήρησα πως ο πόνος μειωνόταν τις Κυριακές. Αναρωτήθηκα τι άλλαζε τότε και κατέληξα ότι κάθε πρωί, εκτός Σαββατοκύριακου, αγόραζα ένα σάντουιτς με πολλή μαγιονέζα από τον φούρνο. Αποφάσισα να σταματήσω την κατανάλωση αυτού του σάντουιτς, και, ω του θαύματος, μέσα σε λίγες μέρες ο πόνος άρχισε να μειώνεται σημαντικά.

Συνειδητοποιώντας τη σύνδεση, μείωσα τη συχνότητα κατανάλωσης ανθυγιεινών τροφών, όπως λουκάνικα, κρέπες με τυροσαλάτα και σουβλάκια. Σταμάτησα εντελώς τη μαγιονέζα. Ως δύσπιστος, θέλησα να το επιβεβαιώσω. Ξεκίνησα ξανά τη μαγιονέζα για λίγες μέρες, αμέσως ο πόνος επέστρεψε. Όταν σταμάτησα ξανά τη μαγιονέζα, το πρόβλημα υποχώρησε πλήρως.

Να σημειώσω πως ούτε υπέρβαρος ήμουν, ούτε μεγάλος στην ηλικία και ασκούμουν τακτικά. Θέλω λοιπόν, με αυτό το κείμενο να προτείνω να εξετάσετε και εσείς τις διατροφικές σας συνήθειες. Ίσως, όπως και στη δική μου περίπτωση, η λύση να βρίσκεται στα δικά σας χέρια, η καλύτερα στο δικό σας στομάχι.