Η ισχύς εν τη ενώσει των δανειοληπτών
Η ισχύς εν τη ενώσει των δανειοληπτών στεγαστικών δανείων
Ως δανειολήπτης στεγαστικού δανείου, που έλαβα την περίοδο των «παχιών αγελάδων», οφείλω να αναφερθώ αρχικά στους 10 λόγους που δεν πρέπει να πάρετε στεγαστικό δάνειο. Αν όμως, το έχετε κάνει και τα πράγματα δεν πήγαν καλά, μπορούμε να παρηγορηθούμε στη σκέψη, πως δεν είμαστε μόνοι αφελείς ή έστω άτυχοι.
Τι κάνουμε λοιπόν από εδώ και πέρα; που η εκάστοτε τράπεζα με την συνεργαζόμενη εισπρακτική της εταιρία, funds και νόμιμο ιδιοκτήτη πλέον του κόκκινου δανείου σου ζητάει το μισό περίπου του εισοδήματος σου, με επιτόκιο 4,36%, υποθηκεύοντας το μέλλον των παιδιών σου, ενώ εσύ πρέπει να πληρώνεις και πέρα του μέσου όρου ηλικίας επιβίωσης.
Εννοείτε πως έχεις πληρώσει αρκετά λεφτά στην τράπεζα και συνεχίζεις να πληρώνεις. Δεν είσαι δηλαδή στρατηγικός κακοπληρωτής και φυσικά αναγνωρίζεις πως από την στιγμή που έκανες το λάθος, θα επωμιστείς και τις ευθύνες του. Ευθύνες ως προς την επιστροφή των χρημάτων, όχι σαν να έκανες ένα βαρύ έγκλημα και πρέπει να τιμωρηθείς για αυτό.
Εννοείτε επίσης πως η ζωή είναι μία, οι υποχρεώσεις πολλές, οι ανάγκες πληθαίνουν. Θες να πληρώνεις το δάνειο σου, χωρίς όμως να αισθάνεσαι πως γεμίζεις ένα βαρέλι δίχως πάτο.
Αναλογιζόμενος όλα αυτά κοιμήθηκα και είδα ένα όνειρο:
Είχανε λέει οργανωθεί 200.000, άνθρωποι, οι περισσότεροι δανειολήπτες στεγαστικών δανείων. Κάθε εβδομάδα ο κάθε ένας τους μετέφερε σε ένα τραπεζικό λογαριασμό 1 ευρώ, ένα ευρώ. Έτσι κάθε εβδομάδα μπορούσαν οι διαχειριστές μέσα από έναν θεσμικό φορέα που είχε πάρει νομική μορφή, να εξοφλούν δάνεια ύψους έως 200.000 χιλιάδων ευρώ.
Είχε δημιουργηθεί λέει αυτή η ομάδα στο facebook αρχικά . Μερικοί πολίτες, ένας λογιστής ένας προγραμματιστής και ένας δικηγόρος, αφιλοκερδώς στην αρχή και ύστερα με ορισμένη αμοιβή, είχαν δώσει την κατάλληλη νομική μορφή στην ομάδα. Υπήρχε λέει πλήρη online διαφάνεια. Κάθε δάνειο που αποπληρώνονταν θα δημοσιοποιούνταν.
Είχαν μπει λέει κανόνες ως προς το ποια δάνεια θα είχα προτεραιότητα όπως για παράδειγμα:
- Αυτά που είχαν ληφθεί έως το 2010.
- Που εξυπηρετούνται έστω στοιχειωδώς.
- Που αφορούν την μοναδική κατοικία.
- Που υπάρχουν παιδιά.
- Που υπάρχουν άνθρωποι με αναπηρία.
Έτσι λέει μπορούσε η ομάδα αυτή, να διεκδικεί από τις τράπεζες ακόμη και κούρεμα τόκων, αφού οι τράπεζες ή τα funs θα εξοφλούνταν άμεσα και με ζεστό χρήμα , που σε διαφορετική περίπτωση θα είχαν μόνο απώλειες.
Ύστερα ξύπνησα, τι όνειρο ήταν αυτό; Έστω για λίγο με έκανε να χαρώ. Ύστερα σκέφτηκα, που θα βρεθούν 200.000 που να θέλουν να δίνουν κάθε εβδομάδα 1 μόνο ευρώ. Που θα βρεθούν τόσοι αλτρουιστές που θα δίνουν αυτό το 1 ευρώ κάθε εβδομάδα χωρίς να έχουν οι περισσότεροι κανένα όφελος; Και μάλιστα για να εξοφλούν το σπίτι ενός άλλου μέχρι να έρθει, αν έρθει η σειρά τους;
Ίσως και να υπάρχουν αυτοί οι 200.000 άνθρωποι, ίσως να υπάρχουν και απλά να πρέπει να τους το πεις! Ίσως να είναι και ακόμη περισσότεροι. Ίσως πρέπει κάποιος δανειολήπτης με ανιδιοτέλεια να μπει μπροστά. Τι λέτε; το όνειρο μου είναι ρεαλιστικό; να το προχωρήσουμε;