Η Χριστιανική ένωση Ηρακλείου ‘Ό ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΑΥΛΟΣ”

Η ΙΔΡΥΣΗ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ
‘Ό ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΑΥΛΟΣ”

Όύ γάρ εϊσί δύο ή τρεις συνηγμένοι εις τό έμόν όνομα, εκεί είμί έν μέσω αυτών”. (Ματθ. ΙΗ 20).

Μια μικρή ομάδα ευσεβών Χριστιανών κάποια μέρα του 1937, με­τά τη Θεία Λειτουργία στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Ηρακλείου, του Αγίου Μηνά, με φώς στα χέρια, φώς στα πόδια, φώς στην καρδιά και την ψυχή και έχοντας υπόψη τα παραπάνω λόγια του Κυρίου, σκέφτηκαν, απεφάσισαν και ίδρυσαν στο Ηράκλειο θρησκευτικό σω­ματείο με την επωνυμία: Χριστιανική Ένωση Ηρακλείου “Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΑΥΛΟΣ”.

Την ομάδα αυτή αποτελούσαν οι αείμνηστοι: Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος Κρήτης Μακαριστός ΕΥΓΕΝΙΟΣ, που ήταν τότε Αρχιμανδρίτης και που υπήρξε και ο πρώτος Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου της Ένωσης, Μιχαήλ Σηφάκης, Διευθυντής του Λυ­κείου “Παλλάδιον”, που εκτελέστηκε στην Γερμανική κατοχή για την πατριωτική δράση του, οι Καθηγητές Κ. Γοντικάκης, και Νικό­λαος Ζευγαδάκης ο αξιωματικός Νικόλαος Λυράκης, ο Δάσκαλος Γεώργιος Ευαγγελιδάκης, και οι Κωνσταντίνος Γκούμας, Ιωάννης Παντουβάκης, Νικόλαος Σταθάκης, Γρηγόριος Μαυροειδής (στη συ­νέχεια Ιερέας στον Άγιο Μηνά), Εμμανουήλ Ασσαριωτάκης, Μηνάς Οικονομίδης, Γεώργιος Βαμβακίδης, Χαρ. Παπαματθαιάκης, Ιωάν­νης Χατζάκης, Κωνσταντίνος Κοκκάλης και πολλοί άλλοι.

Το θρησκευτικό αυτό σωματείο ονομάστηκε “ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΑΥΛΟΣ” προς τιμή του πρώτου μετά τον Ένα, του μεγάλου Αποστόλου των εθνών ΠΑΥΛΟΥ, για να τον έχει ως πρότυπο και οδηγό στο ιεραποστολικό έργο που ανελάμβανε το σωματείο με συναίσθη­ση ευθύνης στην κοινωνία του Ηρακλείου.

Το σωματείο αυτό αναγνωρίστηκε από το Πρωτοδικείο Ηρακλείου με την υπ’ αριθμ. 641/1937 απόφασή του. Το Καταστατικό του τροποποιήθηκε όπως ισχύει σήμερα με την υπ’ αριθμ. 163/1971 απόφα­ση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Ηρακλείου.

Οι ιδρυτές της Ένωσης άρχισαν αμέσως μια συστηματική εργα­σία με πολύ ενθουσιασμό, αγάπη και πρόγραμμα. Η εργασία τους στην αρχή πλαισιώθηκε με Ιεροκήρυκα από την Αθήνα, ενώ παράλ­ληλα χρησιμοποιήθηκε και το πνευματικό και θεολογικό κεφάλαιο της πόλης του Ηρακλείου, για την επιτυχία του πολύπλευρου πολύ­μορφου και δύσκολου έργου τους και ιδιαίτερα όσον αφορά το πά­ντοτε ακανθώδες πρόβλημα που λέγεται “Νεότης”.

Σύμφωνα με το άρθρο 2 του Καταστατικού της, η Ένωση τελεί πάντοτε υπό την αιγίδα της Εκκλησίας και τις ευλογίες του Προκαθημένου της, ο οποίος ως Πνευματικός Πατέρας συμπαρίσταται και ευλογεί το έργο της. Ακολουθεί έτσι η Ένωση μας τη διδα­σκαλία του Ιγνατίου του Θεοφόρου: “Πάντες τω Επισκοπώ ακολου­θείτε ως Ιησούς Χριστός τω Πατρί…” και ο τιμών τον Επίσκοπον υπό Θεού τετίμηται…”. Ως γνωστό, την έναρξη των ομιλιών κάθε νέ­ας περιόδου κάνει επί μακράν σειράν ετών στην αίθουσα της Ένωσης ο Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος Κρήτης κ. Τιμόθεος, τον οποίο και από τη θέση αυτή θερμά ευχαριστούμε για τη συμπαρά­στασή Του, για την αγάπη με την οποία μας περιβάλλει και την ευ­λογία που μας παρέχει.

ΣΚΟΠΟΣ ΤΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

Σκοπός της Χριστιανικής Ένωσης Ηρακλείου “Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΑΥΛΟΣ” σύμφωνα με το Καταστατικό της είναι η ηθική εξύψωση των μελών της και η διάδοση στο λαό των Χριστιανικών αληθειών κατά τη διδασκαλία της Ορθοδόξου Ανατολικής Εκκλησίας. Ακόμη αποβλέπει στην οικονομική βοήθεια και την εν γένει συμπαράσταση προς αναξιοπαθούντα άτομα. Η επίτευξη των σκοπών της πραγμα­τοποιείται με ομιλίες και διαλέξεις θρησκευτικού και κοινωνικού πε­ριεχομένου, με τη διάδοση της Αγίας Γραφής και γενικά του ορθό­δοξου χριστιανικού εντύπου, με την ίδρυση Χριστιανικών Μαθητι­κών Ομάδων, Φιλικών Κύκλων μελέτης της Αγίας Γραφής και γενικά με κάθε άλλο πρόσφορο μέσο που κρίνει συντελεστικό το Διοικη­τικό Συμβούλιο.

Τα πρώτα χρόνια λειτουργίας της Ένωσης και λόγω του Δευ­τέρου Παγκοσμίου Πολέμου η δράση της ήταν περιορισμένη αλλά πολύτιμη και αποτελούσε μια ακτίνα κι ένα φάρο στην αγχώδη αυτή εποχή με τα τόσα προβλήματα.

Στον πόλεμο του 1940 και κατά την περίοδο της Γερμανικής Κατοχής η Ένωση βρίσκεται σε αδράνεια τα μέλη της όμως προσέφεραν πολλές και μεγάλες υπηρεσίες. Στα χρόνια της Κατοχής βοή­θησαν πολύ το έργο της πρόνοιας και της φιλανθρωπικής δράσης της Ιεράς Μητρόπολης Κρήτης για την ανακούφιση του λαού, που τόσα υπέφερε από την πείνα και την καταπίεση του εχθρού. Παράλληλα οι κυρίες της Ένωσης πέραν από τη βοήθεια που παρεί­χε το Τμήμα Πρόνοιας της, επλαισίωσαν τον Ε.Ο.Χ.Α. (Εθνικός Οργανισμός Χριστιανικής Αλληλεγγύης) με επικεφαλής τον αείμνη­στον Αρχιεπίσκοπον Κρήτης ΕΥΓΕΝΙΟΝ, που ήταν τότε Πρωτοσύγκελλος και Γενικός Αρχιερατικός Επίτροπος επειδή τον αείμνηστο Μητροπολίτη Κρήτης ΒΑΣΙΛΕΙΟ τον είχε εξορίσει ο Γερμανός κατακτητής.

Μετά τη λήξη του πολέμου επαναρχίζει κανονικά η λειτουργία της Ένωσης. Η δράση της γίνεται εντονώτερη και σημαντικότερη, τα μέλη της περισσότερα και η επίδραση της στην κοινωνία του Ηρακλείου μεγαλύτερη.

Γίνεται ανασύσταση του Διοικητικού Συμβουλίου με Πρόεδρο και πάλι τον τότε Πρωτοσύγκελλο Αρχιμανδρίτη ΕΥΓΕΝΙΟΝ Ψαλιδάκην, και μέλη τους Αρχιμανδρίτην Ιάκωβον Σιναΐτη του Ιερού Ναού του Αγίου Ματθαίου, Νικόλαο Ζευγαδάκη, X. Παπαματθαιάκη, Κ. Γκούμα, Γεώργιο Ευαγγελιδάκη και Κωνσταντίνο Γοντικάκη.

Μετά την εκλογήν εις Επίσκοπον του Αρχιμανδρίτου – Πρωτοσύγκελλου και Προέδρου της Ένωσης Ευγενίου Ψαλιδάκη (1946) ανέλα6ε Πρόεδρος ο αείμνηστος Θεολόγος Νικόλαος Ζευγαδάκης, τέλος 1946 και αρχές 1947, ο οποίος απεχώρησε του αξιώματος λό­γω ασθένειας του και μετά για πολλά χρόνια μέχρι το 1960 Πρόεδρος ήταν ο αείμνηστος Κωνσταντίνος Γοντικάκης καθηγητής Μαθηματικών του Λυκείου “Ο ΚΟΡΑΗΣ”.

Τα χρόνια αυτά το πνευματικό έργο της Ένωσης είχαν αναλάβει Θεολόγοι Ιεροκήρυκες της Αδελφότητος Θεολόγων ‘Ή Ζωή” οι οποίοι ήσαν συγχρόνως και Ιεροκήρυκες του Ιερού Μητροπολιτικού Ναού του Αγίου Μηνά και ίδρυσαν και τα ανώτερα και μέσα Κατηχητικά Σχολεία του Ηρακλείου.

Την περίοδο 1945-46 σπουδαίο πνευματικό έργο προσέφερε στην Ένωση ο αείμνηστος Λάζαρος Χατζηθέμελης και στη συνέχεια ο Ιεροκήρυξ κ. Ευστάθιος Μπάστας από το 1946 μέχρι το 1950. Και οι δύο υπήρξαν και Ιεροκήρυκες του Μητροπολιτικού Ναού του Αγίου Μηνά και η πνευματική προσφορά τους στο Ηράκλειο υπήρξε μεγάλη.

Τα χρόνια αυτά είχε ενοικιασθεί μια μεγάλη αίθουσα, λίγο παρα­κάτω από τον Άγιο Μηνά, στην οδό Ιωαννίνων, όπου γίνονταν συγκεντρώσεις, ομιλίες και διαλέξεις, κύκλοι μελέτης της Αγίας Γραφής και διάφορες άλλες εκδηλώσεις.

Η μεγάλη αυτή αίθουσα της οδού Ιωαννίνων έσφιζε από ζωή. Τότε ιδρύθηκαν οι πρώτες Χριστιανικές Μαθητικές Ομάδες (Χ.Μ.Ο.), η Χριστιανική Ένωση Εργαζομένης Νεολαίας (Χ.Ε.Ε.Ν.) και η Χριστια­νική Φοιτητική Ένωση (Χ.Φ.Ε.) που φέρνει στην αίθουσα πολλούς φοιτητές και προπάντων σπουδαστές και σπουδάστριες της Παιδαγωγικής Ακαδημίας.

Πολλοί νέοι της εποχής εκείνης, και προπάντων της δεκαετίας του 1950, που κατέχουν σήμερα σπουδαίες ηγετικές θέσεις στην κοινωνία του Ηρακλείου και διαπρέπουν στην επιστήμη (γιατροί, δι­κηγόροι κλπ.) στην παιδεία (καθηγητές Πανεπιστημίων κλπ.) και γε­νικά στην πνευματική κίνηση του Ηρακλείου αλλά και αλλού, ήταν εκλεκτά, ζωντανά και δραστήρια μέλη και στελέχη της νεανικής κί­νησης της Ένωσης.

Στις αίθουσες της και στις διάφορες συγκεντρώσεις και εκδηλώ­σεις εύρισκαν κάτι σαν όαση, σαν απάνεμο λιμάνι όπου υπήρχε η ομορφιά και η γαλήνη. Εδώ στην Ένωση του “ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΠΑΥ­ΛΟΥ” οι νέοι της εποχής εκείνης με τις συζητήσεις, τη μελέτη της Αγίας Γραφής και των άλλων Χριστιανικών βιβλίων και με τους προ­βληματισμούς τους απέκτησαν τα εφόδια που χρειαζόταν και που σημάδεψαν την παραπέρα αξιόλογη ζωή και δράση τους.

Πολλοί νέοι επίσης ιδίως της δεκαετίας του 1950 αλλά και του 1960, από όλη την Ελλάδα, που υπηρέτησαν στο Ηράκλειο στη Σχολή Εφέδρων Αξιωματικών Πεζικού (Σ.Ε.Α.Π.), οι περισσότεροι πτυχιούχοι Ανωτάτων Σχολών και μέλη των κατά τόπους Χριστια­νικών Φοιτητικών Ενώσεων (Χ.Φ.Ε.) προσήρχοντο τις ελεύθερες ώρες τους στο κτίριο της Ένωσης και μετείχαν στις φιλικές φοιτητι­κές συναντήσεις και συζητούσαν διάφορα θέματα. Ο χώρος της Ένωσης αποτελούσε γι’ αυτούς μια όαση και οι φιλικές αυτές συνα­ντήσεις τους σφράγισαν τη ζωή τους με ανεξίτηλη σφραγίδα και κράτησαν την επίδραση των συναναστροφών αυτών ισόβια στην ψυ­χή τους.

Τα πρώτα χρόνια μετά την Απελευθέρωση από τους Γερμανούς διαπιστώνεται κυρίως από την Ένωση Εργαζομένων Νέων (Χ.Ε.Ε.Ν.), ότι πολλοί νέοι στερούνται επαρκών γραμματικών γνώσεων και ιδίως απολυτηρίου Δημοτικού σχολείου, πράγμα που αποτελούσε εμπόδιο στην παραπέρα επαγγελματική τους εξέλιξη και σταδιο­δρομία. Αποφασίζεται τότε να γίνουν ενέργειες στο Υπουργείο Παιδείας, το οποίο με το υπ’ αριθμ. 27691/1950 έγγραφο του χορή­γησε στην Ένωση την άδεια λειτουργίας νυκτερινού Δημοτικού Σχολείου άπορων αγράμματων εργαζόμενων παιδιών, το οποίο στε­γάστηκε στο 6ο Δημοτικό Σχολείο, πλησίον τού Ιερού Ναού του Αγίου Τίτου και λειτουργούσε στο όνομα της Ένωσης. Στο σχολείο αυτό, εφοιτούσαν τότε 150 άπορα εργαζόμενα παιδιά και υπηρετού­σαν τρεις δάσκαλοι που αμείβονταν από την Ένωση, και μια καθαρί­στρια. Τα ενδεικτικά και απολυτήρια ήταν ισότιμα με του Δημοσίου και έτσι πολλοί νέοι της εποχής εκείνης πολύ βοηθήθηκαν στην επαγγελματική σταδιοδρομία τους. Η εκπαίδευση παρεχόταν εντε­λώς δωρεάν και η Ένωση πλήρωνε και τα βιβλία τους.

Παράλληλα με τις παραπάνω δραστηριότητες της Ένωσης, άρχι­σαν από τα πρώτα χρόνια μετά την απελευθέρωση από τους Γερμανούς, και προπάντων με την έναρξη της δεκαετίας του 1950, να λειτουργούν με επιτυχία και σε μεγάλη έκταση οι Φιλικοί Κύκλοι μελέτης της Αγίας Γραφής, Ανδρών και Γυναικών, καθώς Κύκλοι Πρόνοιας και νεαρών μητέρων.

Η ΠΟΡΕΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΗΣ ΕΝΩΣΗΣ – Η ΣΤΕΓΑΣΗ

Μετά τον πόλεμο και την αποκατάσταση της ειρήνης το έργο της Ένωσης, όπως τονίζεται και παραπάνω, αυξάνει αλματωδώς μαζί με την αύξηση και των μελών της. Τώρα πια είναι φανερό πως η αίθου­σα που είχε ενοικιαστεί δεν χωρεί αυτή την κίνηση και παρουσιάζε­ται επιτακτική η ανάγκη να αποκτήσει η Ένωση δική της στέγη, για να στεγάσει όλους τους τομείς των δραστηριοτήτων της.

Έτσι αρχίζουν σιγά σιγά να συγκεντρώνονται τα πρώτα χρήματα από προσφορές, δωρεές, εράνους, λαχεία, εκθέσεις χειροτεχνίας, συναυλίες κλπ. και αγοράζεται πρώτα το οικόπεδο στην οδό Αμαλθείας και Κυρίλλου Λουκάρεως (διαμπερές). Και μετά αρχίζει η ανοικοδόμηση του κτιρίου, που σήμερα αποτελείται από το ημιυπό­γειο, το ισόγειο και τον πρώτο όροφο. Το κτίριο αποπερατώθηκε το 1956 και από τότε η Ένωση στεγάζεται στο ιδιόκτητο αυτό κτίριο. Είναι πολύ συγκινητική η προθυμία με την οποία όχι μόνο τα μέλη και οι φίλοι της Ένωσης αλλά και ολόκληρη η κοινωνία του Ηρα­κλείου με μεγάλη προθυμία αγκάλιασε την προσπάθεια της ανέγερ­σης του. Εκτός από τις χρηματικές προσφορές και την προσωπική εργασία εκατοντάδων νέων, πάρα πολλές κυρίες προσέφεραν τα τι­μαλφή τους (βραχιόλια, βέρες, δακτυλίδια, σταυρούς κλπ) και πάρα πολλοί άλλοι από το υστέρημα τους βοήθησαν πολύ το έργο.

Για την όλη εργασία και την προσπάθεια της αγοράς του οικοπέ­δου και της ανέγερσης του κτιρίου αλλά και για την πλούσια, έντονη πολύπλευρη και πολύμορφη δραστηριότητα της Ένωσης τα ωραία εκείνα χρόνια, πολλά, πάμπολλα και ανεκτίμητα προσέφερε ο τότε Αρχιμανδρίτης και επί δεκαετία και πλέον Ιεροκήρυκας του Ιερού Μητροπολιτικού Ναού του Αγίου Μηνά αείμνηστος Πατήρ ΝΙΚΟ­ΛΑΟΣ ΞΕΝΟΣ.

Πολύ επίσης εβοήθησε στην ανέγερση του κτιρίου, οικονομικώς και η Αδελφότης Θεολόγων ‘Ή ΖΩΗ”, η οποία παράλληλα την εποχή εκείνη ως τονίζεται και παραπάνω προσέφερε πλούσια και τον πο­λύτιμο πνευματικόν οβολό της στην όλη πετυχεμένη πορεία της Ένωσης. Γι αυτό και οι ευχαριστίες για την πολύτιμη και πολύπλευ­ρη αυτή βοήθεια αποτελούν ελάχιστο δείγμα ευγνωμοσύνης.

Το ιδιόκτητο αυτό κτίριο που στεγάζει την Ένωση αποτελείται από το ημιυπόγειο, το ισόγειο και τον πρώτο όροφο. Το ημιυπόγειο χρησιμοποιούνταν τα χρόνια εκείνα από τις Χριστιανικές Μαθητικές Ομάδες (Χ.Μ.Ο.), την Χ.Ε.Ε.Ν., τη Χ.Φ.Ε. κλπ. και τελευταία στεγάζει
το Κέντρο Νεότητας.

Στο ισόγειο στεγάζονται το Γραφείο Συνεδριάσεων του Διοικη­τικού Συμβουλίου και το Βιβλιοπωλείο επί της οδού Αμαλθείας. Επί­σης υπάρχουν και αίθουσες μικρές, συγκεντρώσεων των εβδομαδι­αίων Φιλικών Κύκλων μελέτης της Αγίας Γραφής, και μια αίθουσα η οποία χρησιμοποιούνταν ως Ιατρείο στο οποίο εξέταζαν τους από­ρους αρρώστους δωρεάν ιατροί της πόλεως, μέλη της Ένωσης. Επί της οδού Κυρίλλου Λουκάρεως λειτουργεί η Δανειστική Βιβλιο­θήκη, που παράλληλα με τα βιβλία δανείζει και κασέτες, οι οποίες περιέχουν ομιλίες με ενδιαφέροντα θέματα από εκλεκτούς ομιλη­τές, όπως επίσης και Βιντεοκασέτες. Στην οδό Κυρίλλου Λουκά­ρεως βρίσκεται και η είσοδος του Κέντρου Νεότητας.

Στις δεκαετίες του 1950 και 1960 υπήρχαν επίσης Ομάδες Αιμοδοτών. Πολλά μέλη και φίλοι της Ένωσης προσέφεραν εκατοντάδες φιάλες αίματος για τον πάσχοντα συνάνθρωπο. Η προσφορά αίμα­τος τα χρόνια εκείνα και η προθυμία με την οποία οι αιμοδότες κά­λυπταν πολλές ανάγκες ήταν συγκινητική.

Αλλά και το Τμήμα Πρόνοιας και οι Ομάδες Αγάπης, που επίσης στεγάζονται στο ισόγειο, εργάζονται αθόρυβα αλλά πολύ εντατικά και δημιουργικά και προσφέρουν, εκτός από την υλική βοήθεια, κυ­ρίως την αγάπη, την καλοσύνη και την συμπαράσταση προς τον πλησίον και τον πάσχοντα συνάνθρωπο, με επισκέψεις σε δοκιμαζό­μενες οικογένειες, σε ασθενείς, σε νοσοκομεία, φυλακές, γηροκο­μεία κλπ. έχοντας οδηγό τα λόγια του Κυρίου: “… επείνασα και εδώκατε μοι φαγείν … γυμνός ήμην και περιεβάλετε με, ασθενής και επισκέψασθε με…” (Ματθ. κε 25, 3β).

Στον πρώτο όροφο βρίσκεται η μεγάλη αίθουσα ομιλιών και διαλέξεων χωρητικότητας 450 περίπου θέσεων, και μικρό παρεκκλήσι προσευχητάρι. Στην αίθουσα αυτή από τον Οκτώβριο μέχρι τον Ιούνιο κάθε χρόνου τις Κυριακές το απόγευμα πραγματοποιούνται ομιλίες και διαλέξεις από ευσεβείς διακεκριμένους επιστήμονες, κληρικούς και λαϊκούς, και ακούγεται ο θείος Λόγος με ενδιαφέρο­ντα και ψυχωφελή θέματα. Πραγματοποιούνται επίσης και διάφορες προβολές ως και άλλες εορταστικές εκδηλώσεις.

Εκτός από τις δραστηριότητες αυτές πραγματοποιούνται κάθε χρόνο και διάφορες προσκυνηματικές εκδρομές, και εκτός Κρήτης και εις το εξωτερικό. Τα τελευταία χρόνια πραγματοποιήθηκαν προ­σκυνηματικές εκδρομές στην Πελοπόννησο στη Στερεά Ελλάδα, σε διάφορα νησιά όπως Πάτμο, Ρόδο, Σύμη, Πάρο, Τήνο, Μυτιλήνη,
Άγιος Ραφαήλ κλπ. Επίσης και στο εξωτερικό Κύπρο, Κωνσταντινούπολη, Έφεσο όπου ο τάφος του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου και όπου κατά την παράδοση έζησε η Παναγία, Βουλγαρία, Ρουμα­νία κλπ. (σε διάφορα ορθόδοξα Μοναστήρια).

Τα τελευταία επίσης χρόνια η Ένωση πραγματοποίησε σεμινάρια και συνέδρια σε συνεργασία με την Ορθόδοξη Ακαδημία Κρήτης στο Κολυμπάρι Χανίων με φλέγοντα και ενδιαφέροντα θέματα. Πέ­ρυσι τους συνέδρους απησχόλησε το θέμα: “Πως θα είναι η Κρήτη το 2020” και φέτος “Το Οικολογικό Πρόβλημα της Κρήτης”. Τα θέ­ματα αναπτύσσουν πάντοτε ειδικοί επιστήμονες και εξάγονται πο­λύτιμα συμπεράσματα.

Αλλά και στο λατρευτικό μέρος η Χριστιανική Ένωση “Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΑΥΛΟΣ” φροντίζει ώστε τα μέλη και οι φίλοι της να λαμ­βάνουν ενεργό μέρος. Και γενικά να συμμετέχουν στη μυστηριακή ζωή της Εκκλησίας. Παρακολουθούν νυχτερινές Θείες Λειτουργίες, τους Χαιρετισμούς της Θεοτόκου ή Προηγιασμένες, κυρίως σε διά­φορα Μοναστήρια. Και στις ημερήσιες εκδρομές που διοργανώνει εντός της Κρήτης συνδυάζει πάντοτε την παρακολούθηση της Θείας Λειτουργίας με την πραγματοποίηση διαφόρων εκδηλώσεων, ομιλιών κλπ. κυρίως για τους κατοίκους της περιοχής.

Βέβαια στη διαδρομή του χρόνου η Ένωση αντιμετώπισε και δυσκολίες και αντιξοότητες και δοκιμασίες· πάντοτε όμως τις ξεπέρασε με τη δύναμη του Θεού και με την πίστη και αφοσίωση των με­λών και των φίλων της. Και έτσι με τις ευλογίες της Εκκλησίας και του Προκαθημένου της εξακολουθεί να προσφέρει τις υπηρεσίες της και να μεταδίδει φως Χριστού σε μια εποχή που περισσότερο από κάθε άλλη το έχει ανάγκη ο άνθρωπος.

Οι περισσότεροι ή μάλλον σχεδόν όλοι από τους ιδρυτές και τα πρώτα στελέχη του “ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΠΑΥΛΟΥ” πολλές Κυκλάρχισσες και άλλοι πρωτεργάτες δε ζούν σήμερα. Με συγκίνηση θυμούμαστε μερικά πρόσωπα όπως είναι οι αείμνηστοι: Αρχιεπίσκοπος Κρήτης ΕΥΓΕΝΙΟΣ, ο οποίος υπήρξε, όπως αναφέρθηκε και ο πρώτος Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου, Μ. Σηφάκης που εκτελέστηκε από τους Γερμανούς, Νομίατρος Νικολακάκης, οι Καθηγητές Κ. Γοντικάκης, Ν. Ζευγαδάκης, Γ. Φερετζάκης, οι Δάσκαλοι Γ. Ευαγγελιδάκης, και Μ. Θεοδωρομανωλάκης, οι Γ. Μαυροειδής, Κ. Γκούμας, Α. Κεφαλογιάννης, Μ. Μιχελινάκης, Ε. Πουλάκης, X. Παπαματθαιάκης, Γ. Κεφαλογιάννης, Γ. Βαβουρανάκης, Ε. Πλατάκης, Μ. Σκουντάκης, Φ. Κούτης, I. Ταρουδάκης, Μ. Οικονομίδης, Ε. Σμυρνιωτάκης, Γ. Γεπεσάκης, Δ. Ευστρατίου, I. Μηλιαράκης, Α. Αποστολίδης, X. Σφακιανάκης, Ν. Σταθάκης, Μ. Σταματάκης, Ζ. Βουρεξάκης, Θ. Παπαδάκης, Πατήρ Νικόλαος Ξένος και πολλοί άλλοι. Και οι Κυκλάρχισσες Ψαρομανώλη, Μαθιουδάκη, Ε. Μπακοπούλου, Ηλιάκη, Κούρτη, Φ. Μαριδάκη, Μ. Καπετανάκη, Α. Μαρκομιχελάκη, Α. Παπαδάκη, Ζ. Μπαντουβά κλπ. Αυτή τη στιγμή η μνήμη μας γυρίζει με σεβασμό και ευγνωμοσύνη σε όλους, μέλη και φίλους της Ένωσης, που κατά την περίοδο της επίγειας ζωής τους πολλά πάμπολλα και ανεκτίμητα προσέφεραν στο έργο της προς δόξαν θεού. Εργάστηκαν με πίστη με αγάπη και αφοσίωση, αθόρυβα, με επιμονή και υπομονή, με αυταπάρνηση, αυτοθυσία και ιερό ζήλο. Ας είναι αιώνια η μνήμη τους.

ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΑ

Σύμφωνα με τις σχετικές διατάξεις του Καταστατικού, άρθρο 8, της Χριστιανικής Ένωσης Ηρακλείου “Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΑΥΛΟΣ”, η Ένωση διοικείται από επταμελές Διοικητικό Συμβούλιο ήτοι: του Προέδρου, Αντιπροέδρου, Γενικού Γραμματέως, Ταμίου και τριών Συμβούλων, εκλεγομένων ανά τριετία. Χάριν της ιστορίας παραθέτομεν τα μέχρι σήμερα Διοικητικά Συμβούλια:

ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ 1937-1938

Πρόεδρος: ΕΥΓΕΝΙΟΣ ΨΑΛΙΔΑΚΗΣ Μετέπειτα Αρχιεπίσκοπος
Αντ/δρος: Μιχαήλ Σηφάκης Λυκειάρχης “Παλλάδιον”
Γ. Γραμματεύς: Νικόλαος Ζευγαδάκης Θεολόγος Γυμνασιάρχης
Ταμίας: Γρηγόριος Μαυροειδής Ιερεύς Αγίου Μηνά
Μέλος: Κων/νος Γοντικάκης Καθηγητής
Μέλος: Κων/νος Γκούμας
Μέλος: Χαρ. Παπαματθαιάκης.