Μια βόλτα στο Νυμφαίο

Νυμφαίο

Το χωριό Νυμφαίο βρίσκεται σε υψόμετρο 1350 μέτρων, βρέθηκα εκεί στις 15-8-2022. Σίγουρα με μια αναζήτηση θα βρείτε όσα στοιχεία θέλετε για αυτό το χωριό.

Θα καταθέσω εδώ την δική μου εμπειρία από αυτό το χωριό. 

Φτάσαμε στο χωριό αυτό περίπου στη μία το μεσημέρι. Κατηφορίσαμε 100 μ και μετά ανηφορίσαμε συνάττοντας τα πρώτα σπίτια του χωριού και μία μεταλλική πεζογέφυρα.

Λίγο πιο πάνω υπήρχαν καφετέριες και φαγάδικα γεμάτα με κόσμο, τουρίστες Έλληνες και ξένοι. Περάσαμε αυτό το κεντρικό μέρος του χωριού και συνεχίσαμε για το Περιβαλλοντικό κέντρο του Αρκτούρου. Ήταν ένα πολύ όμορφο κτήριο και επιβλητικό, πιθανών ήταν εκεί το σχολείο του χωριού.

Υπήρχε ένα συμβολικό εισιτήριο της τάξεως των 5 ευρώ, μετά ακολούθησε μία ξενάγηση στις αίθουσες του κέντρου και μάθαμε σχεδόν τα πάντα για τις αρκούδες, με την ξενάγηση να κλείνει με την παρακολούθηση μίας ταινίας σχετικής με την δράση του Αρκτούρου. Η επίσκεψη στον Αρκτούρο του Νυμφαίου είναι κάτι που συνιστώ όταν βρεθείτε σε αυτό το πολύ όμορφο βλαχοχώρι.

 Στην συνέχεια υπήρχε η επιλογή όσοι ήθελαν να περπατήσουν για τον χώρο που διαβιούν αρκούδες που δεν μπορούν για διάφορους λόγους να ενταχθούν στο περιβάλλον ελεύθερες. Εγώ ένιωθα ένα ελαφρύ πονοκέφαλο και αποφάσισα να μην πάω, αυτό που μου έμενε να κάνω είναι αυτό που μου αρέσει πολύ, δηλαδή η περιήγηση στο χωριό για να το γνωρίσω.

Πρώτα όμως κάθισα σε μία πολύ ωραία καφετέρια για να ποιο επιτέλους καφέ που είχα να ποιο τρείς μέρες.  Ήπια έναν καπουτσίνο, που αν και δεν ήταν όπως τον αγοράζω από  τα μαγαζιά που πωλούν καφέ στο χέρι, η καφεΐνη μάλλον έκανε το θαύμα της και συνήλθα.

Τίποτα ποια δεν με εμπόδιζε από το να ξεχυθώ στο χωριό, πράγμα που έκανα, λίγο ποιο πάνω περνάω έξω από ένα εντυπωσιακό κτήριο για τα δικά μου δεδομένα σε χωριό, η αυλόπορτα ήταν μισάνοιχτη  και στην αυλή κάθονταν άνθρωποι γύρο από ένα τραπέζι, τι ψάχνετε με ρώτησαν πρώτοι, συγνώμη τους λέω εδώ είναι κάποιο μουσείο, όχι μου λένε είναι σπίτι, τους είπα συγνώμη και ότι το είδα τόσο μεγάλο και ωραίο που φαντάστηκα ότι θα ήταν κάτι άλλο από σπίτι.

Ποιο πάνω συνάντησα σχεδόν μόνο τέτοια σπίτια, σωστά αρχοντικά, λόγο της γιορτής της Παναγίας οι κάτοικοι τους από ό,τι κατάλαβα είχαν έρθει τριήμερο. Στο πάνω μέρος του χωριού υπήρχε μία μεγάλη εκκλησία. Τα περισσότερα σπίτια είναι αυτόνομα, μεγάλα, εντυπωσιακά και ακόμη αυτά που δεν έχουν ακόμη αναπαλαιωθεί  παραπέμπουν σε μεγαλείο κάποιας άλλης εποχής.

Σε τρία σημεία τουλάχιστον συνάντησα κοινόχρηστες ποτίστρες με μεγάλο σκέπαστρο για την παραμονή των ζώων μετακίνησης. Οι δρόμοι είχαν όλοι πλακοστρωθεί με τέτοιο τρόπο που να γλιστράει το χειμώνα όσο γίνεται λιγότερο.

Την ημέρα που πήγα στο Νυμφαίο 15 Αυγούστου είχε πολύ ζέστη για αυτό το υψόμετρο, δηλαδή οριακά ήσουν καλά με το κοντομάνικο, είμαι σίγουρος όμως ότι εκεί στα 1350 μέτρα ο χειμώνας θα δείχνει το πιο λευκό του πρόσωπο.

Για να φτάσουμε στο Νυμφαίο περνούμε βουνά και δάση, ατελείωτα δάση ακόμη και με πολλά καρποφόρα δέντρα, όπως μιλιές, αμπουρνελιές (κορόμηλα) και άλλα πολλά.  Όπως μας ενημέρωσαν στην ευρύτερη περιοχή  υπάρχουν πολλοί  λύκοι και πολλές αρκούδες, δεν σας κρύβω ότι είχα τεταμένη την προσοχή μου κατά την βόλτα μου στο Νυμφαίο. Έβγαζα σχέδιο σε κάθε δρόμο που βρισκόμουν μόνος ένα σχέδιο, δηλαδή κοίταζα να δω σε περίπτωση που συναντηθώ με αρκούδα που μπορώ να μπω μέσα πολύ γρήγορα  και από που  θα τρέξω.  

Η επίσκεψη στο πολύ όμορφο χωριό Νυμφαίο τελείωσε σύντομα, βλέπετε έπρεπε να προλάβουμε να πάμε και σε άλλα μέρη που θα γράφονταν στην μνήμη μας και στις μνήμες των φωτογραφικών μας μηχανών.