Η ιστορία της γιαγιάς με τον σύντεκνο

Η Ιστορία του Συντέκνου: Ένα Διδακτικό Παραμύθι με Βαθιά Νοήματα

Μια  ιστορία της Γιαγιάς
Όταν ήμουν μικρός, λάτρευα να ακούω ιστορίες, και ποιος καλύτερος αφηγητής από τη γιαγιά μου; Εκείνη ήξερε τις πιο παλιές, τις πιο διδακτικές, και είχε την υπομονή να μου τις διηγείται. Οι περισσότερες ιστορίες της αφορούσαν την αγριότητα των Τούρκων κατακτητών, τα δεινά των Ελλήνων Χριστιανών, αλλά και την αιώνια πάλη μεταξύ πίστης και απιστίας στον Χριστό. Σε πολλές από αυτές, πρωταγωνιστούσε και ο διάβολος, ο οποίος παρέσυρε τους ανθρώπους στον όλεθρο.

Η Επιλογή του Συντέκνου (Σύντεκνος λέγεται αυτός που μας έχει βαφτίσει το παιδί).  

Σε ένα μικρό χωριό ζούσε ένας νεόνυμφος αγρότης, ο οποίος μόλις είχε αποκτήσει το πρώτο του παιδί. Καθώς το μωρό μεγάλωνε, ήρθε η ώρα να του βρει νονό. Δύο άντρες προσφέρθηκαν να βαπτίσουν το παιδί:

• Ο πρώτος ήταν ένας απλός, σκληρά εργαζόμενος άνθρωπος με φθαρμένα ρούχα, γεμάτος από την καθημερινή κόπωση της δουλειάς του. Υποσχέθηκε στον πατέρα πως όχι μόνο θα κληροδοτούσε στο παιδί ό,τι είχε, αλλά θα του μάθαινε και μια τέχνη ώστε να ζει με αξιοπρέπεια, χωρίς να εξαρτάται από κανέναν.
• Ο δεύτερος ήταν ένας καλοντυμένος νεαρός, μέλος της υψηλής κοινωνίας, που φορούσε ακριβά ρούχα και γυαλισμένα παπούτσια. Υποσχέθηκε στον πατέρα πως το παιδί του θα αποκτούσε οτιδήποτε επιθυμούσε, χωρίς κόπο.

Θαμπωμένος από τη λαμπερή εμφάνιση και τις υποσχέσεις του δεύτερου άνδρα, ο πατέρας αποφάσισε να του δώσει την τιμή να βαφτίσει το παιδί του. (Εδώ η γιαγιά μου είπε: «Παιδί μου, ο πρώτος ήταν ο Χριστός και ο δεύτερος ο διάβολος».)

Η Παράξενη Συμπεριφορά του Νονού

Την ημέρα της βάπτισης, η συμπεριφορά του νονού προκάλεσε ερωτήματα. Όταν ο ιερέας διάβασε το Ευαγγέλιο, εκείνος προσποιήθηκε πως έβηχε και απομακρύνθηκε από τον ναό. Το ίδιο έκανε και σε άλλα σημεία της λειτουργίας. Κανείς, όμως, δεν έδωσε σημασία, αφού ήταν πλούσιος και ισχυρός.

Ο Σύντεκνος που το έσωζε πάντα

Μετά τη βάπτιση, ο πατέρας του παιδιού συνειδητοποίησε πως είχε βρει έναν ισχυρό σύμμαχο. Όποτε αντιμετώπιζε προβλήματα, καλούσε τον σύντεκνό του, ο οποίος πάντα έβρισκε τρόπο να τον γλιτώσει, ακόμα κι αν ήταν ένοχος.

Όταν ο πατέρας λογομάχησε με έναν γείτονα, ο σύντεκνος του τον βοήθησε να βγει νικητής, παρότι δεν είχε δίκιο. Όταν τον έπιασαν να κλέβει πρόβατα, και πάλι ο σύντεκνος φρόντισε να τον απαλλάξει από τις συνέπειες. Έχοντας εξασφαλίσει μια ζωή χωρίς συνέπειες, ο πατέρας βυθίστηκε σε απάτες και παρανομίες. Κάθε φορά που βρισκόταν σε δύσκολη θέση, ο σύντεκνος του τον έσωζε.

Το Αναπόφευκτο Τέλος

Όμως, όσο περνούσαν τα χρόνια, τα ανοσιουργήματά του πολλαπλασιάστηκαν, και η κοινωνία αγανάκτησε. Μια μέρα, τον συνέλαβαν και τον οδήγησαν στους ανώτατους δικαστές. Παρέμενε ατάραχος, γελώντας ειρωνικά, επειδή πίστευε πως ο σύντεκνός του θα τον έσωζε για ακόμα μια φορά.

Όμως, τα εγκλήματά του ήταν πάρα πολλά, και η ποινή ήταν αδιαπραγμάτευτη: θάνατος δι’ απαγχονισμού.

Τον οδήγησαν σε έναν γκρεμό, όπου είχε στηθεί η αγχόνη. Τη στιγμή που του περνούσαν τη θηλιά στον λαιμό, άρχισε να φωνάζει πανικόβλητος:

«Σύντεκνε! Σύντεκνε! Σύντεκνε!»

Μα ο σύντεκνος δεν εμφανιζόταν. Φώναζε όλο και πιο δυνατά, και τότε ξαφνικά, ο σύντεκνος εμφανίστηκε.

«Σώσε με!» ικέτευσε.

Ο σύντεκνος του έδειξε έναν μεγάλο σωρό από καταλυμένα παπούτσια και του είπε:

«Θωρείς τα; Όλα αυτά τα κατέλυσα για να σε φέρω εδώ που σε έφερα».

Το Ηθικό Δίδαγμα

Η ιστορία αυτή καταλήγει σε ένα βαθύ δίδαγμα: Ο διάβολος δεν χαρίζει τίποτα χωρίς αντάλλαγμα. Ο μοναδικός του σκοπός είναι να οδηγήσει τον άνθρωπο στην καταστροφή.