Χάνς Κρίστιαν Άντερσεν σύντομη βιογραφία

Άντερσεν Χάνς Κρίστιαν (1805 —1875).

Ήταν Δανός συγγραφέας, ο μεγα­λύτερος της χώρας του κι ένας από τους πιο μεγάλους συγγραφείς όλου του κό­σμου. Ο «Μάγος του παραμυθιού», όπως τον ονόμασαν, ο μεγαλύτερος «παραμυ­θάς» που γνώρισαν οι σύγχρονοι αιώνες.

‘Όταν γεν­νήθηκε ο μικρός Χάνς, ήταν ένα αδύνατο κι ασθενικό παιδάκι. Το σπίτι του, εύπορο άλλοτε, είχε ξεπέσει στην πιο μεγάλη φτώ­χια. Έτσι από τα πρώτα του χρόνια ο Χάνς γνώρισε τη φτώχια, τη δυστυχία και τον κατατρεγμό. Δε μπόρεσε να προκόψει σε πρακτικές τέχνες. Άδικα μαθήτεψε κοντά σ’ ένα ράφτη. Ο Χάνς Άντερσεν ήταν σφραγισμένος από τη μοίρα γι’ άλλα, πιο ψηλά κι ευγενικά έργα. Ήταν ένα πα­ράξενο παιδί, που του άρεσε να διαβάζει, ν΄΄ απαγγέλλει ποιήματα και σκηνές από θεατρικά έργα που τις αποστήθιζε και τραγουδούσε, γιατί είχε ωραία φωνή.

Ένα διαφορετικό παιδί

Όταν δεν έκανε τίποτε από όλα αυτά, βυθιζόταν στις σκέψεις του και τις ονειροπολήσεις του. Ήταν ένα ονειροπαρμένο παιδί κι η καρδιά του πλημμύριζε από ό­νειρα. Δεκατεσσάρων χρονών παράτησε την πατρίδα του και τράβηξε να βρει την τύχη του στην πρωτεύουσα της Δανίας Κο­πεγχάγη. Στην τσέπη του είχε τριάντα μόνο φράγκα, στην καρδιά του όμως έκρυ­βε άπειρο πλούτο από όνειρα κι ενθουσια­σμό. Πάσχισε να γίνει θεατρίνος, το βα­σιλικό θέατρο όμως δεν τον δέχθηκε, γιατί ήταν άσχημος και κακοφτιαγμένος.

Η αποτυχία είναι ευκαιρία

Σκέφτηκε τότε, μια και είχε ωραία φω­νή, να σπουδάσει μουσική. Άλλη ατυχία εδώ… Αρρωσταίνει και χάνει ξαφνικά την ωραία φωνή του. Τι θ’ απογίνει τώρα αυτό
το άτυχο φτωχό αγόρι; Τότε αρχίζει ο Άντερσεν να δίνει διέξοδο στους καημούς του, στους πόθους του και στα ό­νειρά του, στις απογοητεύσεις του, με όμορφους λυρικούς στίχους.

Η βοήθεια 

Για πρώτη φορά κάποιος μεγάλος της εποχής του, ο Κέλλαν, ανακαλύπτει, πως εκείνο το αδύνατο κι ασθενικό παιδί μπο­ρεί και γράφει δυνατούς κι ολοζώντανους στίχους. Στά­θηκε από τότε ο μεγάλος προστάτης του. Τον έστειλε στο Πανεπιστήμιο για να σπουδάσει και με μια βασιλική υποτροφία, που κέρδισε ο Άντερσεν, μπόρεσε να τυπώσει τα πρώτα του ποιήματα.

Τα πρώτα του παραμύθια 

Στη συνέχεια ταξίδεψε σ’ ανατολή και Δύ­ση, πέρασε ακόμη κι από την Ελλάδα. Τότε πρωτοξύπνησε μέσα του ο «παραμυθάς», ο παραμυθάς που κοιμόταν στα κατάβαθα της ψυχής του. Στα 1842 πρώτο τύπωσε σε τρεις τόμους τα πρώτα του «Παραμύθια». Τα παιδιά που τα διάβασαν, μαγεύτηκαν. Μα και οι μεγάλοι γοητεύον­ταν, όταν τα διαβάζουν. Είχαν τα παρα­μύθια του ένα ανάλαφρο χιούμορ, που ξε­κούραζε και γοήτευε. Η σκληρή βιοπάλη θα έπρεπε να έχει μαράνει, να έχει σκληρύνει την καρδιά αυτού του πονεμένου και κατατρεγμένου ανθρώπου, του Άντερσεν.

Τι πλάνη! Η καρδιά του Άντερσεν είχε απομείνει καρδιά ενός παιδιού, τρυ­φερή κι ευαίσθητη, έτοιμη να δοθεί και να συμπονέσει. Κι αυτή την «καρδιά παιδιού» έβαλε στα «Παραμύθια» του, που στα 1848 τυπώθηκαν στη Λειψία σε 35 τόμους. Τα παραμύθια του δεν είναι απλοϊκά κατα­σκευάσματα. Είναι εικόνες από τη ζωή, άλλες τρυφερές και συγκινητικές, άλλες χαρούμενες, γεμάτες από φως κι όλες πλημμυρισμένες από μαγική φαντασία.

Αυτή του έδινε τη δύναμη να προσωποποιεί τα άψυχα («ό μολυβένιος στρατιωτάκος»), να στήνει παλάτια μέσα από την ετοιμόσβηστη φλογίτσα ενός σπίρτου («το κοριτσάκι με τα σπίρτα»), να συνθέτει έναν ύμνο για τους παραγνωρισμένους και τους κατατρεγμένους, μέσα από τη ζωή ενός κακοφτιαγμένου κι αδικημένου πουλιού («το ασχημόπαπο). Αυτό, όπως και το άλλο παραμύθι του, «ο γιός του μπαλωματή» είναι ο ίδιος ο Άντερσεν, ο κατατρεγμέ­νος από τη ζωή, ο αδικημένος από τη φύση.

Τα παιδιά και πιο πολύ τα φτωχά και καταφρονημένα παιδιά όλου του κόσμου, αγάπησε σ’ όλη του τη ζωή ο Άντερσεν.

Τα παραμύθια του Άντερσεν έχουν μεταφρασθεί σ’ όλες τις γλώσσες του κόσμου και φυσικά και στα Ελληνικά, από την πρώ­τη αξιόλογη εκείνη μετάφρα­ση του Δημητρίου Βικέλα (1873) ως σήμερα. Με την ευκαιρία τέλος της 150ετηρίδας από το χρόνο που γεννήθηκε (1805), έχει προκηρυχθεί κι ένας παγ­κόσμιος διαγωνισμός «Διεθνές Βραβείο Άντερσεν», όπου συμμετέχουν όλες οι χώρες και η Ελλάδα με τα καλύτερα παιδικά βιβλία τους.

Το κείμενο και το σκίτσο αντλήθηκαν από μία πολύ παλιά παιδική εγκυκλοπαίδεια με όνομα, Θησαυρός Γνώσεων.