Ο ακούραστος τραγουδιστής του καλοκαιριού

Ο ακούραστος τραγουδιστής του καλοκαιριού

Ο ΤΖΙΤΖΙΚΑΣ

Κι η ζωή του κρατάει μόνο ένα χρόνο

Το τζιτζίκι είναι ένα έντομο που κρυμμένο στα φυλλώματα των δέ­ντρων, στα αμπέλια, στους θάμνους της εξοχής, τραγουδάει το μονότονο σκοπό του όλο το καλοκαίρι.

Το τζιτζίκι είναι πολύ γνωστό μα και αγαπητό. Γύρω από αυτό υπάρχουν πολλές λαϊκές παροιμίες.

—Τζίτζικας ελάλησε μαύρη ρόγα γυάλισε.

—Μη σε γελάσει βάτραχος, ούτε χελιδονάκι, αν δεν λαλήσει τζίτζικας δεν είναι καλοκαιράκι.

Βέβαια υπάρχουν και πολλές άλλες που θα χρειαζόταν πολύς χώρος, α­πλώς αναφέρομαι μόνο σε δυο.

Ποια είναι όμως η ζωή του ακούρα­στου τραγουδιστή του καλοκαιριού; Πολλοί πιστεύουν ότι η φωλιά του τζιτζικιού είναι στους κορμούς των δέ­ντρων. Όχι στη γη όπως του μυρμη­γκιού.

Όταν πάψουν οι ζέστες κι αρχίσουν τα πρώτα κρύα ο τζίτζικας θα φτιάξει τη φωλιά του σε βάθος γύρω στους 4-5 πόντους. Εκεί θα περάσει το χειμώνα κι όταν ο ήλιος στεγνώσει τη γη κι αρ­χίσουν οι πρώτες ζέστες, θα βγει για να ζευγαρώσει. Αυτό γίνεται τον Ιούνιο.

Οκτώ μέρες μετά το ζευγάρωμα η τζιτζικίνα θα γεννήσει γύρω στα 500- 600 αυγά που θα θάψει στη γη και σε βάθος 3-4 πόντους. Σε δεκαπέντε μέ­ρες θα ξεπεταχτούν τα τζιτζικάκια που
μοιάζουν σαν μικρή φακή. Ύστερα από μέρες τα μικρά τζιτζικάκια θα βγουν στο φως της ημέρας και θ’ αρχίσουν να πηδάνε εδώ και εκεί. Και γίνονται τροφή στα πουλιά, στις σαύρες, στα μυρμήγκια κι από τα 500-600 είναι ζή­τημα αν σωθούν τα 100-150.

Τα τζιτζίκια δεν ζούνε παρά μόνο έ­να χρόνο, γιατί ύστερα από το ζευγά­ρωμα και την τοποθέτηση των αυγών στη γη, πεθαίνουν. Έτσι τα νέα τζιτζίκια θα πάρουν τη θέση των γονιών τους, που κι αυτά θα έχουν την ίδια τύχη.

Η ζωή λοιπόν του τζίτζικα του τραγουδιστή του καλοκαιριού είναι τόσο σύντομη. Ίσως γι’ αυτό τραγουδάει, γιατί ξέρει ότι το άλλο καλοκαίρι δεν θα υπάρχει.

Αυτή είναι η ζωή του τζίτζικα, υπάρ­χει όμως μια απορία. Πώς προκαλείται το μονότονο τραγούδι τους; Οι φυσιο­δίφες λένε ότι δεν είναι καθόλου τρα­γούδι, γιατί ο τζίτζικας δεν έχει φωνή που να βγαίνει από το στόμα, αλλά ο μονότονος ήχος που ακούγεται είναι το τρίξιμο που κάνουν από το γρήγορο τρίψιμο του ενός φτερού με το άλλο φτερό που είναι πιο σκληρό.

Τον ήχο λοιπόν αυτόν ακούμε σαν να είναι τραγούδι.

Το παραπάνω κείμενο αντλήθηκε από ένα παλιό καζαμία άγνωστου έτους.