Φαράγγι Βενεράτου (φωτογραφίες)
Το φαράγγι αυτό βρίσκεται 17 χιλιόμετρα νότια του Ηρακλείου, ανάμεσα στο χωριό Βενεράτο και την Ιερά Μονή Παλιανής. Πρόκειται για ένα φαράγγι με μικρό μήκος αλλά πλούσιο σε φυσική ομορφιά, δεν είναι προσπελάσιμο παρά μόνο κάθετα, σε συγκεκριμένα σημεία του και διασχίζεται από τον ποταμό Απόλλωνα. Το φαράγγι δεν είναι επισκέψιμο λόγο της μόλυνσης από τα αστικά λύματα τριών χωριών, παρόλο ότι υπάρχει βιολογικός καθαρισμός, και της ανυπαρξίας προσβάσεων παρ όλες τις φιλότιμες προσπάθειες που έχουν γίνει στο παρελθόν.
Η δεύτερη περιοχή εντός του Φαραγγιού φέρει το όνομα Καρύδι
Πρόκειται για το δεύτερο σημείο του φαραγγιού από το νότο προς το βορά, το πρώτο είναι τα Καροπούλια, στο σημείο αυτό, σύμφωνα με τις διηγήσεις των ηλικιωμένων του χωριού Βενεράτο, εκεί υπάρχει ένας βαθύς κόλυμπος και μάθαιναν κολύμπι τα παιδιά του χωριού.
Το Καρύδι από όπου είναι οι παρακάτω φωτογραφίες, μοιάζει λίγο με τις πόρτες στο φαράγγι της Σαμαριάς, με δύο κάθετες και με αρνητική κλήση πλαγιές και απόσταση όχι μεγαλύτερη των τριών μέτρων, δημιουργούν ένα επιβλητικό τοπίο.
Τρίτη περιοχή εντός του φαραγγιού, η πλύστρα
Λίγες δεκάδες μέτρα πιο κάτω από το Καρύδι, θα συναντήσουμε τον χώρο που οι γυναίκες του χωριού Βενεράτο, έπλεναν τα ρούχα τους μέχρι και λίγο μετά τον Β παγκόσμιο πόλεμο, μάλιστα στον βράχο πάνω φαίνεται μία σμιλευμένη γούρνα που είχε σμιλεύσει ο Πετράς, ενώ στον χώρο υπήρχαν και άλλες φορητές πλύστρες σύμφωνα με τα λεγόμενα των ντόπιων.
Στο σημείο αυτό υπάρχει η μία από τις τρις γέφυρες που υπάρχουν στο φαράγγι, οι δύο είναι πανομοιότυπες, δηλαδή με οπλισμένο σκυρόδεμα πάνω σε δύο αντικρινούς βράχους με μεγάλα πλατάνια στις βάσεις τους. Πιθανολογούμε ότι κατασκευάστηκαν από τον ίδιο πρόσωπο, τον Πετρά, έτσι ήταν γνωστός ο ιδιοκτήτης του νερόμυλου λίγο πιο κάτω, σίγουρα ήταν ζωτικής σημασίας πέρασμα προς και από τον νερόμυλο.
Τέταρτη περιοχή εντός του φαραγγιού Ο νερόμυλος του Πετρά
Μέσα στο φαράγγι εκεί που αυτό πλαταίνει, υπάρχει ένας μεγάλος ερειπωμένος νερόμυλος του Πετρά, κινούνταν με την δύναμη του νερού του ποταμού Απόλλωνα, φέρνοντας το λίγες δεκάδες μέτρα πιο πάνω, με λιθόκτιστο κανάλι που ρίχνει το νερό σε μία μεγάλη επίσης λιθόχτιστη ανοιχτή δεξαμενή, ο νερόμυλος λειτουργούσε μέχρι και τα μέσα τις δεκαετίας του 70.
Πέμπτη περιοχή εντός του φαραγγιού, εδώ υπάρχει ένας καταρράκτης
Μετά τον νερόμυλο του Πετρά, το φαράγγι κατεβαίνει απότομα, δημιουργώντας έναν καταρράκτη περίπου 3,5 μέτρων, είναι ένα πολύ όμορφο σημείο που μπορείς να πας μόνο όταν το φαράγγι δεν έχει αρκετό νερό.
Έκτη περιοχή εντός του φαραγγιού με το όνομα Γρα Σπηλιάρα
Πρόκειται για ένα εντυπωσιακό φαινόμενο, στη βάση μίας από τις δύο ορθοπλαγιές περίπου 25 μέτρων, υπάρχει μία τεράστια σπηλιά, είναι εμφανές ότι προκλήθηκε από εσωτερική κατάρρευση του βουνού, αυτή η σπηλιά γίνεται αντιληπτή μόνο όταν πλησιάσεις στο σημείο εκείνο του φαραγγιού.
Έβδομη περιοχή εντός του φαραγγιού, Σκεπαστός κόλυμπος
Το σημείο αυτό ονομάζεται έτσι γιατί υπάρχει ο βράχος της πλαγιάς, ο οποίος γέρνει και σκεπάζει το νερό που λιμνάζει από κάτω κυλώντας πολύ αργά, στο σημείο αυτό όπως και σε άλλα μέρη στο φαράγγι, οι ντόπιοι έπιαναν χέλια.
Όγδοη περιοχή εντός του φαραγγιού με το όνομα Κουρούπι
Στο μέρος αυτό του φαραγγιού θα συναντήσετε πολλούς και όμορφους γεωλογικούς σχηματισμούς όπως, έναν διάδρομο περίπου 15 μέτρων στον οποίο χωράει ένας άνθρωπος να περάσει, με ύψος 6 ως 10 μέτρα. Δύο ορθοπλαγιές ύψους 12 περίπου μέτρα με αρνητική κλήση που σχεδόν σμίγουν στην κορυφή τους. ένα σπήλαιο που έχει φτιαχτεί έπειτα από μία μεγάλη κατολίσθηση, ένας μεγάλος κορμός δέντρου που διατηρείται πολύ καλά πλακωμένος από τεράστιο βρόχο, κάτι που σημαίνει ότι, η κατολίσθηση και η διαμόρφωση του φαραγγιού στην σημερινή του μορφή είναι πρόσφατη, ίσως από τον σεισμό του 1956.
Ένατη περιοχή εντός του φαραγγιού, ο Άγιος Φανούριος
Στην ανατολική όχθη του ποταμού Απόλλωνα, εκεί ακριβός που το φαράγγι τελειώνει η αρχίζει, υπάρχει ο ναός του Αγίου Φανουρίου, σύμφωνα με την παράδοση χτίστηκε το 1600, αργότερα με την κατάκτηση της Κρήτης από τους Τούρκους, ο ναός ερειπώθηκε, αλλά ανακαινίσθηκε το 1931 από την οικογένεια Αντων. Κοκοτσάκη από το χωριό Βενεράτο. Στο σημείο αυτό υπάρχει και η δεύτερη γέφυρα από οπλισμένο σκυρόδεμα, η οποία χρησίμευε να περνούν με ασφάλεια τον ποταμό το χειμώνα που κατέβαζε πολύ νερό.
