Αισχίνης
Ήταν περίφημος ρήτορας και πολιτικός των αρχαίων Αθηνών. Έγινε πιο πολύ ονομαστός, γιατί ήταν αντίπαλος του Δημοσθένη και ήρθε σε αντιδικίες και φοβερούς ρητορικούς διαξιφισμούς μαζί του.
Ακούστε το κείμενο
Γεννήθηκε το 389 π.Χ. από φτωχούς γονείς και γι’ αυτό δεν παρακολούθησε μαθήματα ρητορικής και φιλοσοφίας, όπως συνέβαινε με τους άλλους εύπορους νέους της εποχής του.
Την καθυστέρησή του να μορφωθεί την αναπλήρωσαν δύο άλλα γεγονότα. Επιδόθηκε στην υποκριτική (θεατρική) τέχνη και γνώρισε τους τραγικούς της αρχαιότητας. Με μια θέση υπογραμματέα, που πήρε για να ζήσει, γνώρισε τους νόμους και τα ψηφίσματα της πολιτείας. Έτσι πήρε τα εφόδια, που χρειαζόταν για το ιδιαίτερο ταλέντο του, τη ρητορική.
Το ρητορικό του στάδιο το άρχισε το 348. Σ’ ένα λόγο του, υστέρα από την πτώση της Ολύνθου, υπόδειχνε στους Αθηναίους να ξεσηκώσουν πανελλήνιο πόλεμο εναντίον του Φιλίππου της Μακεδονίας.
Ύστερα όμως από λίγο καιρό προσχώρησε κι ο ίδιος στους «ειρηνοφίλους», δηλ. σ’ εκείνους που ήθελαν να συνθηκολογήσουν με το Φίλιππο. Τότε ο Δημοσθένης άρχισε να τον κατηγορεί δημοσία, ότι είχε εξαγορασθεί από το Φίλιππο, ότι είχε παραβεί τις εντολές της αθηναϊκής εκκλησίας κλπ. Το 343 σε μία δίκη αθωώθηκε χάρη στην υπεράσπιση του Φωκίωνα και του Ευβούλου. Αργότερα όμως η κατηγορία για προδοσία επιβεβαιώθηκε.
Έπειτα άπ’ αυτό έπεσε σε πλήρη ανυποληψία και στα 330 αναγκάσθηκε ταπεινωμένος και περιφρονημένος να εγκαταλείψει την Αθήνα και να φύγει στη Ρόδο, όπου και πέθανε το 314 π.Χ.
Τρεις μόνο λόγοι του Αισχίνη σώθηκαν μέχρι σήμερα. Ο λόγος του κατά Τιμάρχου, ο περί παραπρεσβείας (απολογία στις κατηγορίες, που του απέδιδαν) και ο κατά Κτησιφώντος. Οι λόγοι του θεωρούνταν εξαίρετα δείγματα ρητορικής τέχνης.
Το κείμενο και το σκίτσο αντλήθηκαν από μία παλιά εγκυκλοπαίδεια, Θησαυρός Γνώσεων δεκαετίας 1950.
Αναφορές άλλων ιστότοπων
