Ποιος ήταν ο Γεώργιος Σταύρος;

1788 (2 Ιανουάριον). Γέννηση του Γεωργίου Σταύρου στα Ιωάννινα. Πα­τέρας του ήταν ο μεγαλέμπορος και πρόκριτος των Ιωαννίνων Σταύ­ρου Ιωάννης ή Τσαπαλάμος και μητέρα του η Μπαλάσιω, το γένος Χριστόδουλου Κερασάρη, εξαδέλφη των Ζωσιμάδων. Ο Γ. Σταύρος είχε άλλα τέσσερα αδέλφια: τον Σωτήρη, την Αλεξάνδρα, την Αικα­τερίνη και την Ελένη.

1795 Μαθαίνει τα πρώτα του γράμματα στα Ιωάννινα, στη Σχολή των Μπαλάνων και έπειτα στην Καπλάνειο Σχολή η οποία διευθύνεται από τον Αθανάσιο Ψαλίδα.

1803 Ο πατέρας του τον φέρνει για σπουδές στη Βιέννη με σκοπό να του εμπιστευθεί στο μέλλον και την οικογενειακή εμπορική επιχείρηση που είχε συστήσει από το 1790 στην πρωτεύουσα των Αψβούργων. Σπουδάζει στην Εμπορική Σχολή της Βιέννης. Μαθαίνει καλά τα γερ­μανικά και τα γαλλικά. Αργότερα θα μάθει επίσης την ιταλική και την αγγλική γλώσσα.

1808 Γνωρίζεται με τον Ιωάννη Καποδίστρια, ο οποίος έμεινε λίγο καιρό στη Βιέννη κατά το ταξίδι του προς την Πετρούπολη, όπου θα ανα­λάμβανε υπηρεσία στο διπλωματικό σώμα της Ρωσίας.

1811 Διευθύνει ο ίδιος τον εμπορικό-τραπεζικό οίκο Σταύρου στη Βιέννη τα επόμενα δέκα περίπου χρόνια, αφού ο πατέρας του επιστρέφει στα Ιωάννινα.

1814 Συμμετέχει στη Φιλόμουσο Εταιρεία της Βιέννης που ιδρύεται με πρωτοβουλία του Ιωάννη Καποδίστρια την εποχή του Συνεδρίου της Βιέννης, με πρόσχημα τη συγκέντρωση χρημάτων για υποτροφίες των Ελληνοπαίδων που θα σπούδαζαν σε ευρωπαϊκά πανεπιστήμια, αλ­λά με απώτερο στόχο την προετοιμασία για την αποτίναξη του οθω­μανικού ζυγού.

1821 Μετά την έναρξη της Επανάστασης, ο Γ. Σταύρος, μυημένος από και­ρό στη Φιλική Εταιρεία, πρωτοστατεί στην υλική ενίσχυση του διε­ξαγόμενου αγώνα με αποστολές όπλων και εφοδίων στους Έλληνες μαχητές.

1822 Έρχεται στην Πετρούπολη για να συνεννοηθεί με τον Ιω. Καποδίστρια για την έκβαση του Αγώνα. Το επόμενο χρονικό διάστημα α­ναπτύσσει εθνική δράση στη Βιέννη, την Πίζα, το Λιβόρνο.

1824 Μέσω Πίζας και Ζακύνθου έρχεται στον επαναστάτημένο Μόριά. Φθάνει στο Ναύπλιο με όπλα, πολεμοφόδια και τρόφιμα για τις ανάγκες του Αγώνα (Νοέμβριος). Προσβάλλεται από τύφο, που μάστιζε τότε την πόλη, αλλά σε τρεις μήνες η υγεία του επανέρχεται. Γνωρίζεται με διάφορους πολιτικούς και στρατιωτικούς ηγέτες της Επανάστασης.

1825 Γενικός ταμίας του Εκτελεστικού και μυστικοσύμβουλος του προέ­δρου του Εκτελεστικού Γεωργίου Κουντουριώτη. Συμμετέχει στην α­ποτυχημένη εκστρατεία του προέδρου του Εκτελεστικού κατά του Iμπραήμ. Μέλος της Διοικητικής Επιτροπής Πελοποννήσου.

1826 Ο Γ. Σταύρος αναλαμβάνει διάφορες αποστολές: συμμετέχει στον έ­ρανο για τη συγκέντρωση χρημάτων υπέρ του Αγώνα στην Πελοπόν­νησο, καταφέρνει να ματαιώσει οριστικά τα σχέδια των «ορλεανιστών» της γαλλικής φατρίας για ανακήρυξη του νεαρού δούκα του Nemours ως ηγεμόνα της Ελλάδας, ενισχύει με στρατιωτικό σώμα το πολιορκημένο Μεσολόγγι.

1827 Πληρεξούσιος Στερεάς Ελλάδας-Ηπείρου στην Γ’ Εθνοσυνέλευση στην Τροιζήνα, η οποία αποφασίζει την εκλογή του Ιωάννη Καποδίστρια ως κυβερνήτη της Ελλάδας. Συμμετέχει στην επιτροπή σύντα­ξης του νέου «Πολιτικού Συντάγματος της Ελλάδος».

1828 Συμμετέχει στην τριμελή επί της Οικονομίας Επιτροπή (Υπουργείο Οικονομικών) και στη Διεύθυνση της Εθνικής Χρηματιστικής Τρά­πεζας, που ιδρύει ο Κυβερνήτης (1828-1832). Διορίζεται από τον Ιω. Καποδίστρια μέλος του Τμήματος Οικονομίας του Πανελληνίου.

1831 Πληρεξούσιος της επαρχίας Ηπείρου στην Ε’ Εθνοσυνέλευση του Άργους μαζί με τους Αθ. Τσακάλωφ και Κ. Ράδο.

1835 Μέλος του Ελεγκτικού Συνεδρίου, που έχει ιδρυθεί το 1833. Γνωρί­ζεται με τον Arthemond de Regny, πρόεδρο του Ελεγκτικού Συνε­δρίου, έμπειρο Γάλλο οικονομολόγο τον οποίο είχε στείλει στην Ελ­λάδα το γαλλικό κράτος, με παρέμβαση του μεγάλου Γαλλοελβετού φιλέλληνα Jean-Gabriel Eynard, για να οργανώσει τα οικονομικά της χώρας. Μέσω του Regny ο Γ. Σταύρος θα γνωριστεί με τον Εϋνάρδο, με τον οποίο θα αναπτύξει μακροχρόνια και ειλικρινή φιλία.

1838 Με προτροπή και κεφάλαια του Jean-Gabriel Eynard ο Γ. Σταύρος και ο A. de Regny συστήνουν προεξοφλητικό γραφείο στην Αθήνα και προεξοφλούν εμπορικά γραμμάτια με τόκο 8%. Οι θετικές επι­πτώσεις από τη λειτουργία του προεξοφλητικού γραφείου επηρέασαν ευνοϊκά τον Όθωνα για την ίδρυση τράπεζας. Παράλληλα οι δύο άνδρες, υπό την καθοδήγηση του Εϋνάρδου, προετοιμάζουν και δια­πραγματεύονται με την ελληνική κυβέρνηση την ίδρυση της Εθνικής Τράπεζας.

1841 (30 Μαρτίου). Νόμος περί συστάσεως Εθνικής Τραπέζης. Με το βασ.
διάταγμα της 8ης Απριλίου ο Γ. Σταύρος συμμετέχει στην επιτροπή που προετοιμάζει τη λειτουργία της Εθνικής Τράπεζας, ενώ στις 17 Νοεμβρίου η προκαταρκτική γενική συνέλευση των μετόχων τον ε­κλέγει παμψηφεί πρώτο διευθυντή της Τράπεζας.

1842 ( 22 Ιανουάριου). Έναρξη της λειτουργίας της Εθνικής Τράπεζας «εις την οικίαν του διευθυντού». Υπογράφει τα τραπεζογραμμάτια που για πρώτη φορά κυκλοφορούν στο νεότερο ελληνικό κράτος, γεγο­νός που θα συνεχιστεί μέχρι το θάνατό του.

1845 Η Τράπεζα αγοράζει τη διώροφη οικία του καθηγητή Κυριάκου Δομνάδου στη γωνία των οδών Αιόλου και Ευριπίδου (σημερινής Γ. Σταύρου), στην πλατεία Λουδοβίκου (σημερινή Κοτζιά) για να στε­γάσει τις υπηρεσίες της. Εδώ θα συνεδριάζει το Συμβούλιό της, θα διεξάγονται οι γενικές συνελεύσεις των μετόχων και θα διαμένει ο Γ. Σταύρος έως το θάνατό του. Έναρξη λειτουργίας υπηρεσίας τα­μιευτηρίου. Μετά από συμφωνία με την κυβέρνηση, η Εθνική Τρά­πεζα δέχεται «παρακαταθέσεις επί τόκω» για ποσά που ανήκουν σε φιλανθρωπικά καταστήματα.

1847 Τριμελής διευθύνουσα επιτροπή, από τους Γεώργιο Βασιλείου, Ευ­θύμιο Κεχαγιά και Θεόφραστο Χαιρέτη, αναπληρώνει το διευθυντή Γ. Σταύρο στη διοίκηση της Τράπεζας.

1848 Οικονομική κρίση, παύση πληρωμών του ελληνικού κράτους. Η Τρά­πεζα ενισχύει την κυβέρνηση με πίστωση 500.000 δραχμές. Αναγκα­στική κυκλοφορία του τραπεζογραμματίου της Εθνικής Τράπεζας (4 Απριλίου-16 Δεκεμβρίου).

1849 (9 Φεβρουάριου). Ο Γ. Σταύρος εκλέγεται από τη συνέλευση των με­τόχων, έπειτα από πρόταση του Ι.-Γ. Εύνάρδου, ισόβιος διοικητής της Εθνικής Τράπεζας.

1851 Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Αθηνών.

1856 Πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου του Ορφανοτροφείου Χατζηκώνστα στην Αθήνα, θέση που θα διατηρήσει έως το θάνατό του.

1859 Η Εθνική αποκτά το δικαίωμα να χορηγεί ενυπόθηκα δάνεια για α­στικά ακίνητα (έναρξη κτηματικής πίστης).

1861 Με πρόταση του Γ. Σταύρου δημιουργούνται στην Τράπεζα τρεις θέ­σεις υποδιοικητών, τις οποίες καταλαμβάνουν οι Γ. Βασιλείου, Ε. Κε­χαγιάς και Μάρκος Ρενιέρης. Έναρξη χορήγησης γεωργικών δανεί­ων με προσωπική εγγύηση (αγροτική πίστη).

1863 Στα «Ιουνιακά», στην ένοπλη εμφύλια σύγκρουση πολιτικών μερίδων της 19ης-20ής Ιουνίου στην Αθήνα, το κεντρικό κατάστημα με τα χρηματικά αποθέματα της Εθνικής Τράπεζας κινδυνεύει να λεηλατηθεί. Η ικανότητα, το θάρρος και η αποφασιστικότητα του Γ. Σταύρου α­πέτρεψαν την καταστροφή. Νέο δάνειο 1.000.000 δραχμών της Εθνι­κής προς το κράτος.

1866 Η ανιψιά και βαφτισιμιά του, Φαιναρέτη, κόρη του αδελφού του Σωτήρη, παντρεύεται τον Δανό Γουλιέλμο Φουγκ, υπασπιστή του βα­σιλιά Γεωργίου Α’.

1867 Με πρωτοβουλία του Γ. Σταύρου ιδρύεται το Ταμείο Συντάξεων Προ­σωπικού της Εθνικής Τραπέζης της Ελλάδος, ο πρώτος στη χώρα α­σφαλιστικός οργανισμός εργαζομένων.

1868 Ο Γ. Σταύρος αμύνεται σθεναρά απέναντι στις υπερβολικές απαιτή­σεις της κυβέρνησης (που ζητούσε έκτακτη πίστωση 100 εκατομμυ­ρίων για να αντεπεξέλθει στις ανάγκες της στρατιωτικής προετοιμα­σίας για την απελευθέρωση της Κρήτης), υπερασπιζόμενος την ίδια την ύπαρξη της Τράπεζας. Τελικά η Εθνική θα δανείσει το ελληνι­κό κράτος με 14 εκατομμύρια δραχμές για να αντιμετωπίσει τα έ­κτακτα έξοδα του Κρητικού Αγώνα. Συντάσσει την ιδιόγραφη δια­θήκη του (2 και 10 Οκτωβρίου), διορίζοντας εκτελεστές της τους τρεις υποδιοικητές της Εθνικής Τράπεζας Μ. Ρενιέρη, Γ. Βασιλείου και Ε. Κεχαγιά. Σύμφωνα με την τελευταία του βούληση σημαντικό μέρος της περιουσίας του επρόκειτο να αξιοποιηθεί για την ανέγερ­ση και λειτουργία ορφανοτροφείου αρρένων στα Ιωάννινα, τη γενέ­τειρα πόλη του.

1869 (31 Μαΐον). Ο Γ. Σταύρος πεθαίνει σε ηλικία 81 ετών από καρδια­κή ανακοπή μέσα στο κτίριο του καταστήματος της Εθνικής Τράπε­ζας όπου διέμενε. Διοικητής της Τράπεζας θα αναλάβει ο μέχρι τό­τε υποδιοικητής Μάρκος Ρενιέρης.

Οι παραπάνω πληροφορίες αντλήθηκαν από το βιβλίο: Ο Ηπειρώτης Γεώργιος Σταύρος 1788-1869. Θεμελιωτής της οικονομικής συγκρότησης του Νεοελληνικού κράτους. Ιστορικό αρχείο Εθνικής τράπεζας της Ελλάδος. Αθήνα 2010.