Γρηγόριος Ξενόπουλος

Ξενόπουλος Γρηγόριος. Υπήρξε ό πολυγραφότερος ϊσως σύγχρονος “Ελληνας λογοτέχνης. Γεννήθηκε τό 1867 στό Φανάρι τής Κωνσταντινουπόλεως, άλλα μεγάλωσε στή Ζάκυνθο, τήν πατρίδα του πατέρα του. ’Αφοϋ τελείωσε έκεΐ τό γυμνάσιο, ήρθε στην Αθήνα καί σπού­δασε στή φυσικομαθηματι­κή Σχολή του Πανεπιστη­μίου. Τό μεγάλο πάθος του όμως ήταν ή λογοτε­χνία. Πολύ γρήγορα, άπό το 1885, έκαμε τήν έμφάνισή του στά νεο­ελληνικά γράμματα.

Τό 1890 εΐναι πιά φτασμένος λογοτέ­χνης, άρχισυντάκτης στό περιοδικό «’Εστία* καί λίγο άργότερα στή «Διάπλαση των Παίδων». Χιλιάδες παιδιά έπί τριάντα όλόκληρα χρόνια γνώρισαν κι άγάπησαν τόν Ξενόπουλο άπό τις έπιστολές του, πού τις ύπέγραφε μέ τό ψευδώνυμο «Φαίδων*. Πλού­σια άρχισε άπό τήν έποχή έκείνη ή συγγραφική του δράση καί τέτοια συνεχίσθηκε ώς τό θάνατό του, πού συνέβη τό 1951. ’Αρχικά έγραψε στήν καθαρεύουσα, όπως όλοι οί σύγχρονοί του λογοτέχνες, γρή­γορα όμως έμφανίζει τά έργα του γραμ­μένα στή δημοτική καί άξιόλογο είναι τό γεγονός, ότι διέπρεψε σέ όλα τά εϊδη τοϋ καλλιτεχνικού λόγου.

Πλήθος άπό διηγήματα, μυθιστορήμα­τα, θεατρικά έργα, άλλά καί χρονογραφή­ματα καί κριτικές μελέτες, γραμμένα όλα μέ μεγάλη δεξιοτεχνία, άφησε ό Ξενόπου­λος. Χαρακτηριστικότερα είναι τά έξής: α) Διηγήματα : «‘Ο τρελλός με τους κόκκινους κρίνους», πού τιμήθηκε μέ τό Εθνικόν ’Α­ριστείο ν Γραμμάτων καί Τεχνών, «Διηγή­ματα», πού έκδόθηκε σέ τρεις σειρές, «’Ο κακός δρόμος και άλλα διηγήματα» κλπ. β) Μυθιστορήματα : «Μαργαρίτα Στέφα», «’Ο κόκκινος βράχος», «’Ο κατήφορος», ΐ] τριλογία «Πλούσιοι και φτωχοί—Τυχεροί και άτυχοι— Τίμιοι και άτιμοι» κλπ.