Γνωρίστε το Αγιοφάραγγο!
Μετά την επίσκεψη στην Ιερά Μονή Οδηγήτριας, σας προτείνουμε να συνεχίσετε το δρόμο προς τους Καλούς Λιμένες και τρία περίπου χιλιόμετρα πιο κάτω να σταματήσετε και να επιχειρήσετε ένα οδοιπορικό γνωριμίας με έναν από τους πιο ιερούς τόπους της Κρήτης. Πρόκειται για ένα φαράγγι που αρχίζει δεξία από το δρόμο και καταλήγει στο νότιο Κρητικό πέλαγος. Ακόμη κι αν είναι χειμώνας μπορείτε να δείτε τα τοπικά χελιδόνια που αρκούνται στο ήπιο ζεστό κλίμα και δεν μεταναστεύουν ποτέ! Οι παλιοί καλόγεροι λέγανε πως τα χελιδόνια είναι οι ψυχές των ασκητών του Αγιοφάραγγου. Για να φτάσει κανείς περπατώντας ως τη θάλασσα χρειάζεται περίπου 45 λεπτά και άλλα τόσα για να επιστρέψει. Στην αρχή του το φαράγγι είναι ομαλό αλλά πιο κάτω γίνεται απότομο. Παντού υπάρχουν σπηλιές, όπου έμεναν από τη βυζαντινή εποχή μέχρι τις αρχές του 20 ου αιώνα ερημίτες, άνθρωποι που υπέβαλλαν τους εαυτούς τους σε στερήσεις και αφιέρωναν τη ζωή τους στην προσευχή. Άλλα απ’ αυτά τα σπήλαια είναι προσιτά και επισκέψιμα και άλλα βρίσκονται σε απόκρημνους βράχους. Ακόμη και σ’ αυτά λέγεται πως κατοικούσαν ερημίτες.
Λίγο πριν φτάσουμε στην έξοδο του φαραγγιού συναντάμε τον υπέροχο ναό του Αγίου Αντωνίου που τιμάται 17 Ιανουαρίου. Έναν ναό με τρούλο, που πιθανότατα χτίστηκε το 14ο αιώνα. Μπορεί κανείς να θαυμάσει την αρχιτεκτονική και την τεχνική του. Το ιερό του είναι τμήμα μικρού σπηλαίου. Παλιότερα είχε τοιχογραφίες αλλά δεν έχουν διασωθεί. Δίπλα από το ναό σώζεται το κελλί των τελευταίων ασκητών, μαζί με ένα πηγάδι που έχει υφάλμυρο νερό και μια πέτρινη γούρνα.
Αυτά γράφει η επιγραφή που είναι εντοιχισμένη στον τοίχο του ναού: ΦΑΡΑΓΓΙ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ-ΑΓΙΟΦΑΡΑΓΓΟ ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ ΑΝΤΩΝΙΟΥ(14ου αιώνος)
ΣΤΟΝ ΙΕΡΟ ΑΥΤΟ ΧΩΡΟ ΕΖΗΣΑΝ ΚΑΙ ΑΓΙΑΣΑΝ ΠΟΛΛΟΙ ΜΟΝΑΧΟΙ-ΕΡΗΜΙΤΕΣ
ΚΑΙ ΖΟΥΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΜΕ ΝΑ ΕΡΧΕΣΘΕ ΣΤΟ ΑΓΙΟΦΑΡΑΓΓΟ ΚΑΙ ΣΤΟ ΝΑΟ ΜΕ ΣΕΒΑΣΜΟ ΚΑΙ ΕΥΛΑΒΕΙΑ
ΜΗ ΠΕΤΑΤΕ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ ΟΧΙ ΓΥΜΝΙΣΜΟ ΣΤΗ ΠΑΡΑΛΙΑ.
Λίγο πιο κάτω από το ναό, στην αριστερή πλευρά του φαραγγιού, βρίσκεται ένα μεγάλο σπήλαιο που ονομάζεται “Γουμενόσπηλιος” (σπήλαιο του ηγουμένου). Αν δεν υπάρχει οδηγός που να γνωρίζει την περιοχή, ο επισκέπτης που πάει για πρώτη φορά θα δυσκολευτεί να το βρει. Η είσοδός τού είναι χαμηλή, αλλά όταν περάσει κανείς νιώθει το δέος των τοπικών παραδόσεων Τόπος αρχαίας λατρείας το σπήλαιο φωτίζεται από μια τρύπα στην οροφή του. Λέγεται πως εδώ συγκεντρώνονταν μια ή δυο φορές το χρόνο οι 300 ασκητές της περιοχής.
Στο Αγιοφάραγγο έχει αναπτυχθεί τα τελευταία χρόνια ο αναρριχητικός αθλητισμός, διότι έχει ορθοπλαγιές με συμπαγή βράχο και όλων των ειδών τα επίπεδα δυσκολίας.
Η παραλία του Αγιοφάραγγου είναι περίπου 100 μέτρα, έχει κυρίως βότσαλο διαφόρων μεγεθών με όμορφα χαρακτηριστικά, τα βαθιά νερά με την δυνατότητα για βουτιές από διάφορα ύψη στο αριστερό της μέρος, ενώ δεξιά της υπάρχουν δύο βράχοι μέσα στο νερό με ένα ωραίο υποθαλάσσιο τοπίο, δεξιά και αριστερά της παραλίας υψώνονται μεγάλες πλαγιές κάνοντας το τοπίο επιβλητικό.
Αυτό που δεν ξέρουν οι περισσότεροι επισκέπτες του Αγιοφάραγγου, είναι ο Βουρβουλίτης, πρόκειται για ένα μεγάλο ανοικτό σπηλαιοβάραθρο στο ύψωμα αριστερά της παραλίας. Όποιος έχει την φυσική κατάσταση αλλά και την τόλμη μπορεί να κατέβει μέσα στα σκοτεινά του νερά και να κολυμπήσει, Η καταρρίχηση σε αυτά γίνεται είτε με σχοινιά είτε με ελεύθερη καταρρίχηση, έχει σχεδόν κάθετο βράχο με πιασίματα και πατήματα αρκετά για να κατέβει κάποιος που δεν φοβάται το ύψος. Aυτό το βάραθρο επικοινωνεί υπόγεια με την ανοικτή θάλασσα.
Στο Αγιοφάραγγο μπορεί να πάει κάποιος και από τον παραλιακό οικισμό των Καλών Λιμένων, απαιτούνται μόνο 40 λεπτά περπάτημα προς δυτικά και 30 σε μονοπάτι σχεδόν πλάι και πάνω από την θάλασσα.
Οι πληροφορίες αντλήθηκαν από το βιβλίο του Νίκου Ψιλάκη, Βυζαντινές Εκκλησίες και Μοναστήρια της Κρήτης και από προσωπικά βιώματα.
Αν βρήκατε ενδιαφέρον το άρθρο δηλώστε ότι σας αρέσει ευχαριστώ.
