Ιερά Μονή του Χοζεβά

Η Ιερά Μονή του Χοζεβά

 Δεν θα ασχοληθώ με ιστορικά στοιχεία σε αυτό το δημοσίευμα και άλλα ενδιαφέροντα, άλλωστε αυτά μπορείτε να τα βρείτε στο παραπάνω βίντεο και με αναζήτηση στο διαδίκτυο, θα σας περιγράψω την επίσκεψη μου σε αυτό το μοναστήρι.

 Ήταν η τρίτη μέρα στην Παλαιστίνη Τρίτη 11-4-2017, πήγαμε με το λεωφορείο βαθιά κάπου μέσα σε κάποια έρημο, η έρημος δεν ήταν όπως την φανταζόμουν, δηλαδή σχεδόν επίπεδη με πολύ άμμο, ήταν πετρώδης γεμάτη κακοτράχαλα μέρη με λιγοστούς θάμνους, θύμιζε έντονα το τοπίο της νότιας Κρήτης λίγο πιο ξυρικό.

 Φτάσαμε με το λεωφορείο κοντά στην Μονή του Χοζεβά, λέω κοντά γιατί τώρα θα πρέπει να περπατήσουμε 10-15 λεπτά, η διαδρομή μέχρι το μοναστήρι είναι βατή, πρέπει να κατηφορίσουμε αρκετά και μετά να περάσουμε πάνω από έναν χείμαρρο για να φτάσουμε στο μοναστήρι.

Ακριβώς εκεί που μας άφησαν τα λεωφορεία, μου θύμισε πολύ έντονα το οροπέδιο Λασιθίου και το σπήλαιο Δικταίον Άνδρο, υπήρχαν πολλά γαϊδουράκια με τους Βεδουίνους να παζαρεύουν την τιμή, βέβαια στο Οροπέδιο έχουν οργανωθεί, δεν ζητάνε ότι θέλει ο κάθε ένας, ούτε προσπαθούν να σε πείσουν να τους προτιμήσεις, εδώ όμως στον Χοζεβά είναι ανατολή, το παζάρι για το μέγιστο δυνατό κέρδος έχει τον πρώτο λόγο.

 Τρις μέρες ήμουν στα ξένα, και άκουγα μόνο την ελληνική γλώσσα από την ομάδα μου και τα Αραβικά από όλους τους άλλους, έτσι περιμένοντας στην είσοδο του μοναστηριού για να μπω μέσα, μπροστά μου ακριβώς βρίσκονταν μία οικογένεια Γερμανών, συνομιλούσαν λοιπόν, και εγώ πίσω τους να ακούω τα γερμανικά με μεγάλη χαρά, δεν φανταζόμουν ποτέ ότι θα χαίρομαι όταν ακούω Γερμανικά, προφανώς τα Γερμανικά, μου ήταν πιο οικία γλώσσα από ότι τα Αραβικά λόγο του τουρισμού, αλλά και της συνύπαρξης μας τόσα χρόνια στην Ευρώπη, να πω εδώ κάτι που θεωρώ σημαντικό, σε αυτό το ταξίδι, κλονίστηκε θα έλεγα η πεποίθηση μου ότι η Ελλάδα πρέπει να έχει δικό της νόμισμα, όπου και να πήγαμε έπαιρναν τα ευρώ σαν τρελοί, και μόνο που το νόμισμα σου ήταν το ευρώ, αισθανόσουν και ήσουν δυνατός.

Η είσοδος στο μοναστήρι γίνεται από μία μικρή πόρτα ένα μέτρο επί 50 εκατοστά, μέσα υπήρχε πάρα πολύ κόσμος, όλοι τουρίστες όπως τους ξέρουμε στην Ελλάδα, αλλά και πολλοί Έλληνες τουρίστες, οι μοναχοί ήταν όλοι Έλληνες. Αν εξαιρέσουμε τον εξωτερικό χώρο, όλα θύμιζαν μοναστήρι στην Ελλάδα.

 Το μοναστήρι είναι χτισμένο σκαρφαλωμένο θα έλεγα πάνω στην απόκρημνη πλαγιά ενός φαραγγιού του χειμάρρου Χεράτ αν θυμάμαι καλά, με το τοπίο επιβλητικό.

 Μπορείτε να δείτε το βίντεο που περιέχει πληροφορίες με αφήγηση από τον Μιχάλη Τριβυζαδάκη.

Αν βρήκατε ενδιαφέρουσα τη δημοσίευση δηλώστε ότι σας αρέσει, ευχαριστώ.